(Δέντρο)²

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής 

Μεγάλος Χορηγός Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Η Εθνική Λυρική Σκηνή εγκαινιάζει τη συνεργασία της με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καβάλας, ενισχύοντας το δίκτυο συμπράξεων με φορείς από όλη τη χώρα και στηρίζοντας τη νέα καλλιτεχνική δημιουργία. Στο πλαίσιο αυτής της ενέργειας, και μέσα από τη νέα κοινή πρωτοβουλία «Το Φεστιβάλ Φιλίππων ταξιδεύει στην Εθνική Λυρική Σκηνή», οι τέσσερις νέες παραγωγές του φετινού 68ου Φεστιβάλ Φιλίππων θα ταξιδέψουν στην Αθήνα, υπό τη σκέπη της ΕΛΣ, από τις 12 έως και τις 16 Σεπτεμβρίου 2025. Πρόκειται για παραγγελίες του θεσμού, που διοργανώνεται από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, σε νέους δημιουργούς.

Τρεις από τις παραστάσεις – (Δέντρο)², Tο αλάθητο μιας (1) Μαργαρίτα(ς), Πέτρα + Νήμα + Καρδιά = - θα παρουσιαστούν στις 12, 13 και 14 Σεπτεμβρίου, στο παρασκήνιο της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, φέρνοντας το κοινό σε άμεση επαφή με site-specific δημιουργίες. Η τέταρτη παραγωγή, (Όλα)ν, όσα αφήνουμε < για ένα αύριο που δε θα ‘ρθει ποτέ…, θα παρουσιαστεί στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου εν πλω, στη διαδρομή Πειραιάς – Αίγινα, μετατρέποντας το πλοίο σε σκηνικό χώρο και το ταξίδι σε εμπειρία.

Με έμπνευση από το έργο και τη ζωή του Χρόνη Μίσσιου, λογοτέχνη και αντιστασιακού από την Καβάλα, στον οποίο είναι αφιερωμένο το Φεστιβάλ Φιλίππων, και οδηγό την παράδοξη εξίσωση της γενναιοδωρίας 8-3=11, οι παραστάσεις αναπτύσσονται σε ανοιχτό διάλογο με τη θεματική του θεσμού, συνδέοντας τον λόγο, τη μουσική και την περφόρμανς με τον χώρο και το κοινό.

 (Δέντρο)²

Μια παράσταση εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο του Χρόνη Μίσσιου. Σε έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα και η φαντασία συγχέονται, δύο νέοι άνθρωποι — ένα αγόρι και ένα κορίτσι — βρίσκονται παγιδευμένοι σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εγκλεισμούς. Με κοινό τόπο έναν εμφύλιο πόλεμο και τον βίαιο αποκλεισμό τους σε διαφορετικές χώρες και εποχές, συζητούν, αντιπαρατίθενται και αναζητούν την ελευθερία. Μέσα από τη συζήτησή τους, διαπραγματεύονται έννοιες όπως η μνήμη, το σώμα, η ζωή, ο θάνατος και η ίδια η έννοια της ελευθερίας.

Η παράσταση αξιοποιεί δραματουργικά το νευρολογικό φαινόμενο Prisoner’s Cinema, κατά το οποίο ο εγκέφαλος, σε συνθήκες απόλυτης σκοτάδωσης και στέρησης, προβάλλει στη ρέτινα φωτεινές εικόνες, από αφηρημένα χρώματα έως ολοκληρωμένες σκηνές. Σε αυτήν την οπτική ψευδαίσθηση — μια φυγή από την επώδυνη πραγματικότητα — ξετυλίγονται κομμάτια των ζωών τους, που συγκλίνουν και αποκλίνουν, ρέοντας ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν. Αλλά μπορεί μια τέτοια προβολή να γίνει καταφύγιο; Είναι η φαντασία δρόμος διαφυγής ή παγίδα;

Στην παράσταση ακούγονται κείμενα από τα βιβλία του Χρονή Μισσιού, καθώς και αποσπάσματα από το Resistance της Souha Bechara, σε ελεύθερη απόδοση.

*Ευχαριστούμε τον Αλέξανδρο Σταυρόπουλο για την πολύτιμη βοήθεια του

Σύντομα βιογραφικά σημειώματα

Βασίλης Αποστολάτος
Γεννήθηκε το 1973 στην Πάτρα. Παράλληλα με τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών άρχισε την ενασχόλησή του με το θέατρο και από το 1992 μέχρι σήμερα εργάζεται στην Ελλάδα και το εξωτερικό ως σκηνοθέτης, σκηνογράφος και σχεδιαστής φωτισμών. Την περίοδο 2009-2011 παρακολούθησε δύο κύκλους εργαστηρίων θεατρικού φωτισμού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (Σχολή Καλών Τεχνών Τις). Από το 2013 διδάσκει σχεδιασμό φωτισμών στην Ακαδημία Δραματικών Τεχνών του Μάαστριχτ, ενώ από το 2019 διδάσκει σκηνογραφία και τεχνικό θέατρο σε αμερικανικό κολέγιο στη Χάγη. Κατέχει μεταπτυχιακό στη Σκηνοθεσία από την Ακαδημία Δραματικών Τεχνών του Μάαστριχτ. Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με σκηνοθέτες όπως οι Γιόχαν Σίμονς, Αμπντέλ Νταουντί, Γιαν Μπόσσε, Αρβάντ Ντασταράυ κ.ά., καθώς και με οργανισμούς όπως Θεατρική Σχολή Νέων Ράμπαρμπερ, Αγγλικό Θέατρο STET, Θέατρο Παλαιάς Πόλης του Ρόττερνταμ, De Schuur και Via Zuid.

Μιχάλης Παρασκάκης
Συνθέτης και τραγουδιστής, με έδρα την Αθήνα και τη Χάγη. Το έργο του χαρακτηρίζεται συχνά από έντονα θεατρικά στοιχεία και από αυτό που ο ίδιος ονομάζει «αισθητική του ψεγαδιού», όπου οι ηχητικές ατέλειες μετατρέπονται σε εργαλεία σύνθεσης. Ξεκίνησε σπουδάζοντας γραφικές τέχνες στην Αθήνα, ενώ αργότερα αφιερώθηκε στη σύνθεση και το τραγούδι στο Βασιλικό Ωδείο της Χάγης. Η μουσική του εκτείνεται από την όπερα και τη σύγχρονη μουσική για σύνολα έως την ηλεκτρονική, το μουσικό θέατρο και τα πολυμεσικά έργα, συχνά θολώνοντας τα όρια μεταξύ των ειδών. Έχει συνεργαστεί επανειλημμένα με την Εθνική Λυρική Σκηνή (Στρέλλα, A Greek Songbook, Η πρώτη αγάπη, Orpheus), τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Soundscapes, Ambient Pressure, Dépaysement, Tectonics) και το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου (Field Guide, Chevron Fold). Έργα του έχουν παρουσιαστεί διεθνώς σε φεστιβάλ και αίθουσες όπως τα Impuls (Γκρατς), MATA Festival (Νέα Υόρκη), Muziekgebouw (Άμστερνταμ), Korzo (Χάγη), και σε χώρες όπως Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστρία, Καζακστάν, Κροατία, Γαλλία, ΗΠΑ, Αγγλία, μεταξύ άλλων. Είναι ιδρυτής του συνόλου νέας μουσικής ΤΕΤΤΤΙΞ, ενώ από τον Απρίλιο του 2025 είναι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.

Ζωή Ξανθοπούλου
Hθοποιός, σκηνοθέτρια και συγγραφέας. Δουλειές της έχουν παρουσιαστεί εκτός Ελλάδας και σε Γερμανία, Ισπανία, Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, Σερβία, Πολωνία, Ιταλία και αλλού. Η πιο πρόσφατη σκηνοθετική δουλειά της είναι η παράσταση Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος του Ζουζέπ Μαρία Μιρό με τον Αργύρη Ξάφη στο Θέατρο Θησείον.

Δανάη-Αρσενία Φιλίδου
Γεννήθηκε στην Καβάλα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Υποκριτικής της Δραματικής Σχολής Εθνικού Θεάτρου. Ενδεικτικές παραστάσεις που έχει συμμετάσχει είναι: Η λυγερή (σκηνοθ. Ειρήνη Λαμπρινοπούλου), Τρεις αδερφές (θα έρθουν καλύτερες μέρες) (σκηνοθ. Ειρήνη Λαμπρινοπούλου) Αβελάρδος και Ελοΐζα (σκηνοθ. Δημήτρης Σταυρόπουλος), Ρωμαίος και Ιουλιέτα – A Ρομάντσο Club Tragedy (σκηνοθ. Μάριος Κακουλλής), Μια νύχτα στην Επίδαυρο (σκηνοθ. Νίκος Καραθάνος). Ως συγγραφέας έχει κάνει τη διασκευή της παράστασης Η φάρμα των ζώων στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και έχει βοηθήσει στη συγγραφή του έργου Τρεις αδερφές (θα έρθουν καλύτερες μέρες).

Αναστάσιος Γεωργούλας
Γεννημένος το 1998, ηθοποιός, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην υποκριτική το 2021 στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έχει συνεργαστεί με Εθνικό Θέατρο, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Θέατρο Άνεσις, ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας κ.ά. και με τους σκηνοθέτες Θάνο Τοκάκη, Γιάννη Καραούλη, Σοφία Βγενοπούλου, Παντελή Φλατσούση, Δημήτρη και Ορέστη Σταυρόπουλο, Μάριο Κακουλλή, Οδυσσέα Ζήκα κ.ά. Έχει συμμετάσχει σε ταινίες μικρού μήκους των Δημήτρη Νάκου, Θοδωρή Βράχα, Άννας Φιλίδου.