Πέτρα + Νήμα + Καρδιά =

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής 

Μεγάλος Χορηγός Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Η Εθνική Λυρική Σκηνή εγκαινιάζει τη συνεργασία της με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καβάλας, ενισχύοντας το δίκτυο συμπράξεων με φορείς από όλη τη χώρα και στηρίζοντας τη νέα καλλιτεχνική δημιουργία. Στο πλαίσιο αυτής της ενέργειας, και μέσα από τη νέα κοινή πρωτοβουλία «Το Φεστιβάλ Φιλίππων ταξιδεύει στην Εθνική Λυρική Σκηνή», οι τέσσερις νέες παραγωγές του φετινού 68ου Φεστιβάλ Φιλίππων θα ταξιδέψουν στην Αθήνα, υπό τη σκέπη της ΕΛΣ, από τις 12 έως και τις 16 Σεπτεμβρίου 2025. Πρόκειται για παραγγελίες του θεσμού, που διοργανώνεται από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, σε νέους δημιουργούς.

Τρεις από τις παραστάσεις – (Δέντρο)², Tο αλάθητο μιας (1) Μαργαρίτα(ς), Πέτρα + Νήμα + Καρδιά = - θα παρουσιαστούν στις 12, 13 και 14 Σεπτεμβρίου, στο παρασκήνιο της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, φέρνοντας το κοινό σε άμεση επαφή με site-specific δημιουργίες. Η τέταρτη παραγωγή, (Όλα)ν, όσα αφήνουμε < για ένα αύριο που δε θα ‘ρθει ποτέ…, θα παρουσιαστεί στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου εν πλω, στη διαδρομή Πειραιάς – Αίγινα, μετατρέποντας το πλοίο σε σκηνικό χώρο και το ταξίδι σε εμπειρία.

Με έμπνευση από το έργο και τη ζωή του Χρόνη Μίσσιου, λογοτέχνη και αντιστασιακού από την Καβάλα, στον οποίο είναι αφιερωμένο το Φεστιβάλ Φιλίππων, και οδηγό την παράδοξη εξίσωση της γενναιοδωρίας 8-3=11, οι παραστάσεις αναπτύσσονται σε ανοιχτό διάλογο με τη θεματική του θεσμού, συνδέοντας τον λόγο, τη μουσική και την περφόρμανς με τον χώρο και το κοινό.

Πέτρα + Νήμα + Καρδιά =

Μια σκηνική ονειροφαντασία με αφορμή το Παγγαίο. Ένα υβρίδιο σύγχρονου χορού, θεάτρου και performance, που ανασυνθέτει μύθους, έθιμα και οικολογικές αφηγήσεις της περιοχής.

Η παράσταση Πέτρα + Νήμα + Καρδιά = αντλεί υλικό από το συλλογικό φαντασιακό του Παγγαίου – τη διονυσιακή παράδοση, την παρουσία του Ορφέα, τις μεταμορφώσεις του τοπίου και τα τοπικά έθιμα όπως των Αράπηδων και της Μπάμπως. Τα στοιχεία συνιστούν το ατμοσφαιρικό τοπίο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η σκηνική γλώσσα.  Μια γλώσσα εμπνευσμένη από την ουσία τους, αλλά ταυτόχρονα ελεύθερη να αφηγηθεί παλιές και νέες ιστορίες που θέλουν να γίνουν γιατρειά της τραυματισμένης σχέσης μας με τη γη. 

Με εργαλεία την κίνηση, τη χειρονομία, τον λόγο και την εικόνα, δύο ερμηνευτές και ένας χορός γυναικών υφαίνουν μια νέα σκηνική μυθολογία, όπου το ανθρώπινο συνυπάρχει με το μη ανθρώπινο. Τα ηχητικά τοπία του Νίκου Σωτηρέλη, βασισμένα σε ηχογραφήσεις πεδίου από το Παγγαίο, περιβάλλουν και συνυφαίνουν τη δράση. Το έργο, εμπνευσμένο από τη σκέψη της Rosi Braidotti παίρνει απόσταση από τον ανθρωποκεντρισμό και φαντάζεται έναν κόσμο ισότιμης συνύπαρξης ανθρώπων και μη ανθρώπινων όντων. Παράλληλα συνδέεται θεματικά με το σύμπαν του Χρόνη Μίσσιου, αντλώντας από τη σκέψη του για την αποξένωση από τη γη, τη δύναμη της συλλογικής μνήμης και την ανάγκη για επανασύνδεση με το φυσικό περιβάλλον. 

*Θερμές ευχαριστίες στην Ίριδα Νικολάου για την πολύτιμη βοήθειά της στη δραματουργία της παράστασης, στον Κωνσταντίνο Χαλδαίο για την σημαντική συνδρομή του στην δημιουργία του σκηνικού χώρου και των σκηνικών αντικειμένων και τέλος στον Gabriel Smeets για την οξυδερκή του ματιά στην δημιουργία του έργου.

Σύντομα βιογραφικά σημειώματα

Μιχάλης Αγγελίδης
Καλλιτέχνης με έδρα το Βερολίνο, που δραστηριοποιείται στον χώρο της περφόρμανς, της σκηνοθεσίας, της δραματουργίας και της συγγραφής, εντός του πεδίου των παραστατικών τεχνών. Η καλλιτεχνική του πρακτική βασίζεται σε ένα διεπιστημονικό υπόβαθρο που συνδυάζει τις εικαστικές τέχνες με τον σύγχρονο χορό και το θέατρο, και πηγάζει από την ανάγκη του για αφήγηση. Έχει ολοκληρώσει προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στις Εικαστικές Τέχνες. Το 2021 ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στο πρόγραμμα SoDA (Σόλο / Χορός / Συγγραφή) στο Διαπανεπιστημιακό Κέντρο Χορού του Πανεπιστημίου Τεχνών Βερολίνου, όπου εστίασε στις διασταυρώσεις μεταξύ γλώσσας και κίνησης. Παράλληλα, ήρθε σε επαφή με την κριτική θεωρία και ανέπτυξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δραματουργία. Από το 2022 εστιάζει στην έρευνα γύρω από τη δραματουργία, την κίνηση και τον λόγο.

Νίκος Σωτηρέλης
Ο Νίκος Σωτηρέλης είναι αρχιτέκτονας, επιμελητής και ηχητικός καλλιτέχνης. Το έργο του διερευνά τον ήχο ως χωρικό και συναισθηματικό μέσο, συνδέοντας επιστήμη, τεχνολογία και καλλιτεχνικό πειραματισμό. Εστιάζει στην ακουστική οικολογία, τον ηχητικό ακτιβισμό και τη μουσική για τον κινηματογράφο, χρησιμοποιώντας τον ήχο ως εργαλείο ψυχογεωγραφίας και κατανόησης της μνήμης και του χώρου. Είναι μέλος του CENSE (Κεντρικοευρωπαϊκό Δίκτυο για τις Ηχητικές Οικολογίες) και έχει συνεργαστεί με οργανισμούς όπως το Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας (ΙΝΑΛΕ), TBA21 Academy και Ocean-Archive.org, δημιουργώντας έργα βασισμένα σε υποθαλάσσιες ηχογραφήσεις με υδρόφωνα. Έχει επίσης συνεργαστεί με το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, καλλιτεχνικούς φορείς και θεατρικές ομάδες, αναπτύσσοντας πολυμεσικές και διεπιστημονικές εγκαταστάσεις. Είναι ιδρυτής του nekubi art space, της δισκογραφικής Nekubi Tapes και συνιδρυτής της Biom Editions. Έργα του έχουν εκδοθεί στην Ιταλία, Ιαπωνία, Αμερική και Γερμανία.

Αφροδίτη Ψυχούλη
Σπουδάζει στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών όπου ασχολείται με μαλακά γλυπτά και υφάσματα ενώ παράλληλα εργάζεται ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος. Ξεκίνησε με την πρακτική της στις ειδικές κατασκευές στο Lapis Lazuli του Ευριπίδη Λασκαρίδη (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση). Έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου στα Σφάλμα σύνδεσης (Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου) και Μετά το πάρτυ της Γιολάντας Μαρκοπούλου (Εφηβική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου), στο Πανδώρα της Ουίτσι (Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου) και ως σκηνογράφος – ενδυματολόγος – υπεύθυνη ειδικών κατασκευών στο ΜΝΗΜΟCΥΝΟ της ομάδας ΣTOMAXI (Θέατρο Καλλιρρόης), στην ταινία μικρού μήκους Αμάραντη της Ανθής Δαουτάκη και στο Carnage του Μάκη Σεμερτζίδη (ΠΛΥΦΑ).

Δημήτρης Γαλανάκης
Γεννήθηκε στη Καβάλα το 1996 και είναι απόφοιτος του Tμήματος Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με κατεύθυνση την υποκριτική. Έχει συνεργαστεί με τοπικούς θιάσους της Θεσσαλονίκης (Rest in Beat, Εταιρεία Θεάτρου Monks, Bloom Theatre Group), καθώς και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και το Θέατρο του Νέου Κόσμου. Έχει πάρει μέρος σε φεστιβάλ του εξωτερικού όπως το 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Καΐρου για το Πειραματικό Θέατρο και Ανοιχτή Σκηνή Βενετίας. Παράλληλα, ασχολείται με τον σύγχρονο χορό και την περφόρμανς. Συμμετείχε στη σειρά Απαραίτητο φως του Ertflix.