Ζιζέλ

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ

Χορηγός Μπαλέτου

Το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής παρουσιάζει μια νέα παραγωγή της Ζιζέλ, ενός από τα διασημότερα μπαλέτα του ρομαντισμού, με τη γοητευτική μουσική του Αντόλφ Αντάμ. Την κλασική χορογραφία του Πετιπά αναβιώνουν οι διακεκριμένες χορογράφοι Βερόνικα Βιγιάρ και Ελένα Ιγκλέσιας. Την Ορχήστρα της ΕΛΣ διευθύνει o Ζοζέ Σαλαζάρ.

Η Ζιζέλ αποτελεί φαινόμενο στην ιστορία του μπαλέτου. Αν και στην Ευρώπη είχε ξεχαστεί για πολλά χρόνια, εντούτοις στις αρχές του 20ού αιώνα άρχισε να περιλαμβάνεται ξανά στο ρεπερτόριο μεγάλων σχημάτων. Ο ομώνυμος ρόλος, που έχει χαρακτηριστεί ως «ο Άμλετ του μπαλέτου», αποτελεί έως σήμερα την ύψιστη πρόκληση για την καθιέρωση μιας χορεύτριας κλασικού μπαλέτου.

Για το πολυπληθές κοινό του χορού, η Ζιζέλ δεν γερνάει ποτέ, γιατί είναι ένα έργο που φωτίζει πολύ βαθιά συναισθήματα, όπως ο έρωτας, η ζήλια, η προδοσία, και πάνω απ’ όλα περιγράφει την τεράστια αγάπη που καταφέρνει να ξεπεράσει τον θάνατο για να προστατεύσει την ίδια τη ζωή.

Η ιστορία αφορά τον άτυχο έρωτα της χωριατοπούλας Ζιζέλ για τον κόμη Άλμπρεχτ, που της παρουσιάζεται ως απλός χωρικός. Όταν η Ζιζέλ ανακαλύπτει την πραγματική του ταυτότητα και μαθαίνει ότι είναι μνηστευμένος με άλλη, χάνει τα λογικά της και αυτοκτονεί. Mια νύχτα με πανσέληνο στο δάσος, oι ψυχές των κοριτσιών που προδόθηκαν από τους εραστές τους την παραμονή του γάμου τους έρχονται να πάρουν εκδίκηση μεταμορφωμένες σε ξωτικά. Παρασέρνουν κάθε περαστικό άντρα, υποχρεώνοντάς τον να χορέψει μαζί τους ασταμάτητα ώσπου να πέσει νεκρός. Παρασέρνουν και τον μετανοημένο Άλμπρεχτ, όμως παρεμβαίνει η Ζιζέλ στηρίζοντάς τον έως την αυγή, οπότε παύει η εξουσία των ξωτικών. Τότε, αφού τον συγχωρήσει, επιστρέφει στον τάφο της, αφήνοντάς τον απαρηγόρητο.

Η αρχική χορογραφία της Ζιζέλ ήταν του ιταλικής καταγωγής Γάλλου Ζαν Κοραλλί, ωστόσο τα μέρη για την πρώτη χορεύτρια είχε αναλάβει ο Γάλλος Ζυλ Περρό, που διατηρούσε δεσμό με την πρωταγωνίστρια Καρλόττα Γκρίζι. Στη δουλειά τους βασίστηκε ο Μαριύς Πετιπά, ο οποίος παρουσίασε τη δική του εκδοχή με το Αυτοκρατορικό Μπαλέτο της Αγίας Πετρούπολης. Σε αυτή την εκδοχή στηρίζονται οι περισσότερες σύγχρονες χορογραφίες, όπως και η νέα αναβίωση που θα παρουσιάσει το Μπαλέτο της ΕΛΣ.

Ήταν ο Πετιπά εκείνος που μετονόμασε τον πρωταγωνιστικό ανδρικό ρόλο από Αλμπέρ σε Άλμπρεχτ και είναι η δική του χορογραφική γλώσσα που δημιουργεί έναν μαγικό διάλογο του κλασικού ύφους με το συναίσθημα και την αφήγηση.