Η πριγκίπισσα της Σάσσωνος Η πριγκίπισσα της Σάσσωνος
Ημέρες Μουσικού Θεάτρου / Εναλλακτική Σκηνή
Η πριγκίπισσα της Σάσσωνος
Καλλιτεχνική Περίοδος 2018/19 - Σπυρίδων-Φιλίσκος Σαμάρας
Ιούνιος 2019
Δημιουργική Ομάδα

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Μιχάλης Παπαπέτρου

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Βίκτωρ Αρδίττης

ΣΚΗΝΙΚΑ
Αντώνης Δαγκλίδης 

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Αλεξία Θεοδωράκη 

ΚΙΝΗΣΗ
Ίρις Νικολάου

ΦΩΤΙΣΜΟΙ
Μελίνα Μάσχα 

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΧΟΡΩΔΙΑΣ
Σταύρος Μπερής

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ
Γιάννης Τσελίκας 

 

Πρωταγωνιστές Παράστασης

ΝΤΟΛΛΥ
Άννα Στυλιανάκη

ΜΠΕΤΤΥ
Χρύσα Μαλιαμάνη

ΚΑΠΕΤΑΝ ΒΑΓΓΟΣ
Χρήστος Κεχρής

ΠΕΤΡΟΣ
Νίκος Κοτενίδης

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ
Γιάννης Φίλιας

ΜΙΣ ΣΑΜΠΟΥΚΩ
Ελένη Μπαρκαγιάννη 

ΣΙΝΙΟΡ ΣΙΡΟΠΕΤΗ
Δημήτρης Σιγαλός

ΔΟΝ ΑΛΟΝΤΖΟ
Βαγγέλης Μανιάτης

ΦΟΝ ΚΡΑΠΦΕΝ
Νίκος Καραγκιαούρης 

 

Με τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων

 

Τιμές εισιτηρίων: €15, €20
Φοιτητικό, παιδικό: €10

Ημέρες Μουσικού Θεάτρου / Εναλλακτική Σκηνή
Όπερα

Η πριγκίπισσα της Σάσσωνος

Σπυρίδων-Φιλίσκος Σαμάρας

Οπερέτα σε τρεις πράξεις

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Ώρα έναρξης: 20.30 |   

Η θρυλική κωμική οπερέτα Η πριγκίπισσα της Σάσσωνος (1915) του Σπυρίδωνος-Φιλίσκου Σαμάρα, η δεύτερη από τις τρεις οπερέτες ενός από τους σημαντικότερους συνθέτες της Επτανησιακής σχολής, ολοκληρώνει τον τρίτο κύκλο των Ημερών Μουσικού Θεάτρου 2019 της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Πρόκειται για ένα αριστουργηματικό έργο το οποίο αποτυπώνει τις εντάσεις μιας ταραγμένης εποχής, κατά την οποία συντελέστηκε η εδαφική εξάπλωση της Ελλάδας.

Υπό την έμπειρη σκηνοθετική καθοδήγηση του Βίκτωρα Αρδίττη, το έργο βρίσκει ξανά τον δρόμο της σκηνής σε μια εντυπωσιακή παράσταση που αναμετράται με την πολιτική αλλά και την ψυχαγωγική διάσταση του σπουδαίου αυτού έργου. Η πρώτη πλήρης σκηνική αναβίωσή του μετά από 62 χρόνια έρχεται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τρεις παραστάσεις, στις 9, 12 και 14 Ιουνίου 2019.

Η Πριγκίπισσα της Σάσσωνος (ή Σασσών, όπως αναγράφεται στα προγράμματα και τον τύπο της εποχής) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Δημοτικό Θέατρο στις 21 Ιανουαρίου 1915 και για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή για 39 παραστάσεις στο Θέατρο Παρκ της λεωφόρου Αλεξάνδρας, στις 12 Ιουλίου 1957.
Στην παράσταση στο Δημοτικό Θέατρο τους βασικούς ρόλους ερμήνευσαν οι Μελπομένη Κολυβά, Έλσα Ένκελ, Ολυμπία Δαμάσκου, Μιχάλης Βλαχόπουλος, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γεώργιος Καμβύσης, Τάκης Χατζηχρήστος. Ο γυναικείος σύλλογος Πρόοδος υπό την αιγίδα και χορηγία της πριγκίπισσας Αλίκης προετοίμασε τα κοστούμια, ενώ τα σκηνικά σχεδίασε ο σπουδαίος σκηνογράφος Πάνος Αραβαντινός. Την ορχήστρα διηύθυνε ο ίδιος ο συνθέτης. Όπως αναφέρει ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος (σε άρθρο που δημοσιεύθηκε πριν από την πρεμιέρα), ο οποίος μαζί με τον Νικόλαο Λάσκαρη έγραψε το ποιητικό κείμενο της οπερέτας:
Ο Σαμάρας έψαχνε για ένα νησί στο οποίο να συγκεντρώσει όλα τα κοινωνικά και πολιτειακά γελοία μιας χώρας. Η ιδέα ήταν ωραία και καλλιεργήσιμη. Σκεφτήκαμε λοιπόν και οι τρεις. Γιατί το νησί αυτό να βρίσκεται στην… Πολυνησία και να μην είναι η Σάσσων η οποία είχε την ατυχία να αποτελέσει και αυτεπαγγέλτως, ως εκ των διπλωματικών περιπετειών της, θέμα οπερέτας;
Στην υπόθεση του έργου, η πριγκίπισσα Ντόλλυ, μια ιδιόρρυθμη πάμπλουτη Αμερικανίδα, έχει μετατρέψει το νησί Σάσσων σε επίγειο παράδεισο. Ωστόσο, το μυαλό της βρίσκεται μονίμως σε ερωτικές υποθέσεις, οδηγώντας έτσι τους κατοίκους σε εκδηλώσεις μεγάλης δυσαρέσκειας. Τι θα γίνει όμως όταν το νησί θα δεχθεί επίθεση από τη γειτονική χώρα; Η θεματολογία του έργου έδωσε την αφορμή στον συνθέτη να χρησιμοποιήσει ελληνικά μοτίβα, με αποτέλεσμα να έχουμε μια αρμονική συνύπαρξη του κοσμοπολίτικου στοιχείου (βαλς / τανγκό) με το εθνικό.
Στη σκηνική αναβίωση της Πριγκίπισσας της Σάσσωνος στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, τη μουσική διεύθυνση έχει αναλάβει ο αρχιμουσικός Μιχάλης Παπαπέτρου, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Βίκτωρ Αρδίττης. Ο ίδιος σημειώνει: «Η ορχήστρα εδώ θα είναι πίσω κι οι τραγουδιστές-ηθοποιοί πραγματικά πολύ κοντά στους θεατές, εκτεθειμένοι στο σήμερα. Με εργαλεία τη δημιουργική ελαφρότητα και τον γόνιμο αναχρονισμό μπορούμε ίσως να πετύχουμε μια παράσταση για την Ελλάδα του τώρα (και όχι του χτες)».
Τα σκηνικά είναι του Αντώνη Δαγκλίδη, τα κοστούμια της Αλεξίας Θεοδωράκη, η κίνηση της Ίριδας Νικολάου και οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα.
Συμμετέχει ένα καστ καταξιωμένων πρωταγωνιστών της ΕΛΣ: Άννα Στυλιανάκη, Χρύσα Μαλιαμάνη, Χρήστος Κεχρής, Νίκος Κοτενίδης, Γιάννης Φίλιας, Ελένη Μπαρκαγιάννη, Δημήτρης Σιγαλός, Βαγγέλης Μανιάτης, Νίκος Καραγκιαούρης.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ

Μιχάλης Παπαπέτρου Μουσική διεύθυνση, μουσική διδασκαλία

Αρχιμουσικός και πιανίστας, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο και μουσικολογία στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε σπουδές στην Ανώτατη Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου Μονάχου (τάξη Μπρούνο Βάιλ και Κλάους φον Βίλντενμαν). Έχει διευθύνει τη Συμφωνική Oρχήστρα Μονάχου, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Μπαντ Ράιχενχαλ, την Ορχήστρα Εγχόρδων της Ίνγκολστατ, την Ορχήστρα Εγχόρδων της Χαϊλμπρόν, τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Ορχήστρα των Xρωμάτων, την Ορχήστρα της ΕΛΣ κ.ά. Διακρίθηκε ανάμεσα σε διακόσιους δεκαεπτά συμμετέχοντες στον Διεθνή Διαγωνισμό «Δημήτρης Μητρόπουλος» για διεύθυνση ορχήστρας, καθώς προκρίθηκε στους οκτώ καλύτερους του διαγωνισμού. Έχει συνεργαστεί με Ευρωπαϊκό Kέντρο Όπερας, Εθνική Λυρική Σκηνή, Φεστιβάλ Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής κ.ά.

Βίκτωρ Αρδίττης Σκηνοθεσία

Σκηνοθέτης-θεατρολόγος, γεννήθηκε στην Aθήνα. Σπούδασε οικονομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Παρισιού III – Νέα Σορβόνη. Φοίτησε στη σχολή του «Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου». Μαθήτευσε πλάι στους σκηνοθέτες Αντουάν Βιτέζ και Γιώργο Σεβαστίκογλου, καθώς και στον θίασο Schaubühne του Δυτικού Βερολίνου. Συνεργάστηκε με τη ραδιοφωνία ως σκηνοθέτης και παραγωγός εκπομπών λόγου, ενώ συμμετείχε στη δημιουργία πολλών θεσμών, κέντρων τεχνών και θιάσων. Yπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του KΘΒΕ (2001/4) και υπεύθυνος σπουδών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (2007/13). Δίδαξε στο Tμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών και στην Aνωτέρα Σχολή Δραματικής Tέχνης «Bεάκη». Από το 1997, διδάσκει σκηνοθεσία στο Tμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ. Είναι μέλος της Ένωσης Θεάτρων της Eυρώπης. Έχει εργαστεί και διδάξει στην Ελλάδα, την Ιταλία και τη Γαλλία. Έχει σκηνοθετήσει σε κρατικά θέατρα, φεστιβάλ, και ιδιωτικούς θιάσους κλασικά και σύγχρονα έργα, ξένων και Ελλήνων συγγραφέων. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την όπερα και το μουσικό θέατρο.

Αντώνης Δαγκλίδης Σκηνικά

Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου. Σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή (ΕΜΠ, 1973/8) και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (1978/81). Εργάζεται ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος σε θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση, καθώς και ως αρχιτέκτονας θεατρικών χώρων. Είναι επίκουρος καθηγητής σκηνογραφίας-ενδυματολογίας στο Τμήμα Κινηματογράφου (ΑΣΚΤ, ΑΠΘ). Συμμετείχε στην ελληνική εκπροσώπηση στην Κουαντρεννιάλ Πράγας (2003). Ως σκηνογράφος/ενδυματολόγος έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με Εθνικό Θέατρο, ΚΘΒΕ, ΜΜΑ, Φεστιβάλ Αθηνών, Θέατρο Τέχνης, Νέα Σκηνή Τέχνης-Θέατρο Νέου Κόσμου, Θέατρο του Νότου, Θέατρο Πειραιώς 131, Θέατρο Χορν, Μικρή Πόρτα, Θέατρο Πορεία, Εμπρός, με πολλούς σκηνοθέτες και χορογράφους σε περισσότερες από 100 παραστάσεις. Με την ΕΛΣ έχει συνεργαστεί στις παραγωγές Ματωμένος γάμος – Κάρμεν, Ναμπούκκο, Ο βαφτιστικός, Το λαστιχένιο φέρετρο. Έχει τιμηθεί με Βραβείο Σκηνογραφίας Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (Ισημερία, Ν. Κορνήλιος, 1991), Κρατικό Βραβείο Ποιότητας-Σκηνογραφίας (Άνεμος στην πόλη, Π. Σεβαστίκογλου, 1996) και Βραβείο Σκηνογραφίας Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (Μικρά Αγγλία, Π. Βούλγαρης, 2014).

Αλεξία Θεοδωράκη Κοστούμια

Σκηνογράφος και ενδυματολόγος, γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε κλασική κιθάρα στο Απολλώνιο Ωδείο, καθώς και σχέδιο και ζωγραφική με τον ζωγράφο Γ. Μπουρναζάκη. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο μεταφραστικό τμήμα του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, συνέχισε στη Βενετία, όπου αποφοίτησε από το τμήμα σκηνογραφίας-ενδυματολογίας της Ακαδημίας Καλών Τεχνών. Έχει εργαστεί ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος σε θέατρο, όπερα, χοροθέατρο, κινηματογράφο, σε ελληνικές και ξένες παραγωγές. Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τους Θ. Γκόνη, Τ. Ράντζο, Α. Ευκλείδη, Α. Καραζήση, Θ. Γλυνάτση, Ρ. Γαϊτάνου, Μ. Γυπαράκη, Φ. Μπαξεβάνη, Δ. Σκλάβο, Κ. Φλέσσα, Τ. Τουλιάτο, Δ. Πιατά, Α. Παπαδάτου, Σ. Λιβαθινό, Π. Βούλγαρη, Γ. Σακαρίδη, Α. Σιδηροπούλου, Κ. Αρβανιτάκη, Ε. Φεζολάρι. Έχει συνεργαστεί με ΚΘΒΕ, ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, Σερρών, Αγρινίου και Κοζάνης, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Όπερα Θεσσαλονίκης, ΕΛΣ, Λυρικό Θέατρο Τζουζέππε Βέρντι (Τεργέστη) και Ομάδα Μουσικού Θεάτρου Ραφή.

Ίρις Νικολάου Κίνηση

Aπόφοιτη του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. To 2011 φοιτά στη Νέα Υόρκη με δασκάλα την Αν Μπόγκαρτ και την ομάδα Siti Company. Εργάζεται ως ηθοποιός-performer, κινησιολόγος-χορογράφος και δασκάλα κίνησης. Έχει συμμετάσχει μεταξύ άλλων σε παραγωγές του ΚΘΒΕ, της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, του Φεστιβάλ Αθηνών και των ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, Καλαμάτας και Κοζάνης. Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με σκηνοθέτες και χορογράφους όπως οι Βίκτωρ Αρδίττης, Κορίνα Βασιλειάδου, Θοδωρής Γκόνης, Ελένη Ευθυμίου, Αλέξανδρος Ευκλείδης, Δαμιανός Κωνσταντινίδης, Έκτορας Λυγίζος, Στέλλα Μιχαηλίδου και Βιτόρια Κωτσάλου. Έχει παρουσιάσει ατομικές και ομαδικές παραστάσεις σε ΗΠΑ (Fellowship for Performance, CHS, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ), Ισπανία, Μ. Βρετανία, Γερμανία και Ελλάδα. Διδάσκει το μάθημα της Κινησιολογίας στη Σχολή Θεάτρου του ΑΠΘ και έχει συνεργαστεί με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, διδάσκοντας κίνηση και αυτοσχεδιασμό σε ενήλικες («Το σώμα ως τοπίο») και παιδιά («Viewpoints για παιδιά»). 

Μελίνα Μάσχα Φωτισμοί

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συνέχισε σπουδές στο Λονδίνο (MA σε σκηνοθεσία θεάτρου / Πανεπιστήμιο Μίντλσεξ, MA σε ανώτερη θεατρική πρακτική, σχεδιασμό φωτισμού / CSSD). Από το 2000 έχει συνεργαστεί με όλους τους σημαντικούς θεατρικούς οργανισμούς στην Ελλάδα όπως Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ΔΗΠΕΘΕ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Εθνική Λυρική Σκηνή, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση και Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Από το 2008 συνεργάζεται τακτικά με την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Σταύρος Μπερής Διεύθυνση χορωδίας

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κλασική κιθάρα, κλασικό τραγούδι και ανώτερα θεωρητικά. Με υποτροφία της Σχολής Μουσικής και Δράματος Γκύλντχωλ, ειδικεύτηκε στο μεταπτυχιακό τμήμα Παλαιάς Μουσικής. Έχει εμφανιστεί στο Λονδίνο με πολλά σύνολα παλαιάς μουσικής και έχει συνεργαστεί με τον Ντέιβιντ Ρόμπλοου σε μπαρόκ όπερες των Μάθιου Λοκ, Τζων Μπλόου, Κλάουντιο Μοντεβέρντι. Τα τελευταία 25 χρόνια έχει έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα ως μαέστρος χορωδιών. Τον Σεπτέμβριο του 1993 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της Χορωδίας της Εμπορικής Τράπεζας, πραγματοποιώντας 500 και πλέον συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από τον Νοέμβριο του 1997 του ανατέθηκε η διεύθυνση της Μεικτής Χορωδίας του Δήμου Παπάγου-Χολαργού, ενώ είχε παράλληλα και την καλλιτεχνική διεύθυνση του Χορωδιακού Φεστιβάλ Δήμου Παπάγου. Από το 1999 διευθύνει τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων, όπου έχει διδάξει τα σημαντικότερα έργα του χορωδιακού ρεπερτορίου των Αντόνιο Βιβάλντι, Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ, Γ.Σ. Μπαχ, Β.Α. Μότσαρτ, Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, Γιοχάννες Μπραμς, Ρίχαρντ Βάγκνερ, Τζουζέππε Βέρντι, Γκαμπριέλ Φωρέ, Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Μαρκόπουλου κ.ά.

 

Νίκος Καραγκιαούρης Φον Κράπφεν

Βαρύτονος, απόφοιτος του Ωδείου Αθηνών. Βραβευμένος σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς. Εμφανίστηκε στην όπερα της Βιέννης, τη Σαλ Κορτό των Παρισίων και σε κάποιες πόλεις της Κίνας. Με μεγάλο εύρος οπερατικών ρόλων όπως: Φρανκ (H νυχτερίδα), Πολύφημος (Άκις και Γαλάτεια), Πατήρ (Χένσελ και Γκρέτελ), Ταυρομάχος (Κάρμεν), Μπάρτολο (Ο κουρέας της Σεβίλλης), Δον Αλφόνσο (Έτσι κάνουν όλες), Κόμης του Τσεπράνο (Ριγολέττος), Μαρκήσιος του Ομπινύ (Τραβιάτα), Σάρπλες (Μαντάμα Μπατερφλάϊ). Ερμηνευτής του ελληνικού μουσικού θεάτρου, μιούζικαλ και οπερέτας, με ρόλους όπως: Ιεροεξεταστής (Δαίμονες), Δίας (Τρωϊκός πόλεμος), Κλάουντ (Οι καμπάνες του Εντελβάις), Συνταγματάρχης (Ο βαφτιστικός), Τραγουδιστής (Κλάρα Σούμαν, τα χαρισματικά πρόσωπα μιας υπερμαριονέτας), Τζακ (Ο μολυβένιος στρατιώτης), Τέρας (Η πεντάμορφη και το τέρας), καθώς και ερμηνευτής της εθνικής ρωσικής μουσικής σχολής. Συνεργάζεται με τη Γαλλική Πρεσβεία της Αθήνας, προβάλλοντας τη γαλλική και ελληνική ποιητική και μουσική σύνθεση. 

Χρήστος Κεχρής Καπετάν Βάγγος

Τενόρος, συνεργάζεται με την ΕΛΣ από το 2008. Σπούδασε κλασική κιθάρα με τον Ι. Κολανιάν και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, Ντον Οττάβιο (Ντον Τζοβάννι), Ταμίνο / Μονόστατο (Ο μαγικός αυλός), Ντον Πολιντόρο (Η ψευτοαφελής), Εουτζένιο (Ένας άντρας για όλες), Μπέππε (Παλιάτσοι), Γκόρο (Μαντάμα Μπαττερφλάι), Ρεμεντάδο (Κάρμεν), Βερδελή (Πικ-νικ), Γιάνεκ (Υπόθεση Μακρόπουλου), Χοροδιδάσκαλο (Αριάδνη στη Νάξο), Γρύλο (Ζ), Ορέστη (Ορέστεια) κ.ά. Επίσης έχει ερμηνεύσει γνωστά ορατόρια των Λυλλύ, Σαρπαντιέ, Γκόλντμπεργκ, Χαίντελ, Χάυντν και Μότσαρτ. Ως σολίστ συνεργάστηκε με ορχήστρες και θέατρα σε Ελβετία (Όπερα Λωζάννης, Όπερα Φριμπούρ), Γερμανία (Κρατική Όπερα Πάσσαου, Θέατρο Τσέλλε, Συμφωνική Ορχήστρα Άμπεργκ, Κρατικό Θέατρο Λάντσχουτ), Αυστρία (Ορχήστρα Πουρπούρ), Ιταλία (Θέατρο Βέρντι Γκορίτσια), Σλοβενία (Φεστιβάλ Σέβικ Μπρέζιτσε), Τουρκία (Συμφωνική Ορχήστρα Μπορουσάν), Γαλλία (Όπερα Λωρραίνης), Κροατία (Φεστιβάλ Κβάρνερ). Έχει συμπράξει με ΚΟΑ, Καμεράτα, ΕΡΤ, Latinitas Nostra, Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, Εθνικό Θέατρο, Όπερες των Ζητιάνων, Φεστιβάλ Αθηνών, ΜΜΑ, ΜΜΘ, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Ένωση Ελλήνων Μουσουργών κ.ά.

Νίκος Κοτενίδης Πέτρος

Βαρύτονος, γεννήθηκε στη Σιάτιστα Κοζάνης. Σπούδασε κλασική κιθάρα και μονωδία στο Εθνικό Ωδείο Κοζάνης. Συνέχισε σπουδές κλασικού τραγουδιού με τη Χ. Γιαννακοπούλου στο Ωδείο Ατενέουμ (δίπλωμα με άριστα παμψηφεί και χρυσό μετάλλιο), ενώ φοίτησε στο Στούντιο Όπερας της ΕΛΣ υπό τον Α. Χριστοφέλλη. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Μουσική Ακαδημία Μονάχου (Τμήμα Μουσικού Θεάτρου, 2014) με τη Δ. Ευαγγελάτου (υποτροφία Μαρία Κάλλας). Υπήρξε μέλος στο μόνιμο δυναμικό της Όπερας του Κλάγκενφουρτ (2015/16). Έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, Γκουλιέλμο (Έτσι κάνουν όλες), Ντον Τζοβάννι, Δημήτριο (Όνειρο καλοκαιριάτικης νύχτας), Παπαγκένο (Ο μαγικός αυλός), Μοράλες (Κάρμεν), Λορέντσο (Καπουλέτοι και Μοντέκκοι), Πέτερ (Χαίνζελ και Γκρέτελ), Αλή Μουσακά (Η Χαλιμά), Δούκα του Ρισελιέ (Δεσποινίς ντε Μπελ-Ιλ), Φίγκαρο (Οι γάμοι του Φίγκαρο, Όπερα Νότιας Ολλανδίας), καθώς και το Ρέκβιεμ του Φωρέ. Εμφανίστηκε σε γκαλά στην Όπερα της Βουδαπέστης με τους Π. Μπετσάλα, Φ. Φουρλανέττο (2014). Έχει συνεργαστεί με Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Ορχήστρα Ραδιοφωνίας Μονάχου.

Χρύσα Μαλιαμάνη Μπέττυ

Υψίφωνος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και σπούδασε μονωδία στο Νέο Ωδείο με τη Βαρβάρα Τσαμπαλή (δίπλωμα με άριστα παμψηφεί). Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Βύρτσμπουργκ της Γερμανίας με την Τσέρυλ Στούντερ. Ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών της ερμήνευσε ρόλους όπως Μπλόντε (Η απαγωγή από το σεράι), Φάννυ (Το προικοσύμφωνο), Τσερμπινέττα (Αριάδνη στη Νάξο), Ροζίνα (Ο κουρέας της Σεβίλλης) και Αντέλε (Η νυχτερίδα). Από τον Σεπτέμβριο του 2012 έως τον Ιούλιο του 2014 ήταν μέλος του Θεάτρου Πλάουεν-Τσβίκαου Γερμανίας, όπου ερμήνευσε πλήθος ρόλων, όπως Ντεσπίνα (Έτσι κάνουν όλες), Αίνχεν (Ο ελεύθερος σκοπευτής), Φρασκίτα (Κάρμεν), Γκρατσιέλλα (Γιόζεφ Ζυς του Ντέτλεφ Γκλάνερτ). Πρόσφατα ερμήνευσε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε Λουτσία ντι Λαμμερμούρ και Κατερίνα ντι Γκουίζα του Κάρλο Κότσα, Λεϊλά στους Αλιείς μαργαριταριών και Ευρυδίκη (Ο Ορφέας στον Άδη, Θέατρο Ολύμπια). Στην Εθνική Λυρική Σκηνή έχει ερμηνεύσει Παμίνα (O μαγικός αυλός, Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος) και Φρασκίτα (Κάρμεν, Ωδείο Ηρώδου Αττικού).

Βαγγέλης Μανιάτης Δον Αλόντζο

Βαρύτονος, γεννήθηκε στον Πειραιά. Είχε την πρώτη επαφή με την κλασική μουσική ως μέλος της Παιδικής Χορωδίας του Αγίου Ευθυμίου υπό τον Δημήτρη Κανάρη. Παράλληλα με τις σπουδές του στο Τμήμα Φυσικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκίνησε να μελετά τραγούδι με τον Βασίλη Γιαννουλάκο, ενώ από το 2005 συνεχίζει με τη Δέσποινα Καλαφάτη. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Χορωδίας Fons Musicalis, ενώ συμμετείχε στη Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και στη Χορωδία της ΕΡΤ. Ως σολίστ έχει εμφανιστεί σε συναυλίες και παραστάσεις όπερας, ενώ παλαιότερα και στην Πειραματική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Έχει ερμηνεύσει πολλά έργα σύγχρονης μουσικής, καθώς και Παλαιά Μουσική, ως μέλος των συνόλων Lyrae Cantus και Εμμέλεια. Επιπλέον, στην Εθνική Λυρική Σκηνή έχει ερμηνεύσει ρόλους, μεταξύ άλλων, στα έργα Ένας χορός μεταμφιεσμένωνΗ εύθυμη χήραΤόσκαΗ φόνισσαΥπόθεση ΜακρόπουλουΓενούφα και Ζ (Εναλλακτική Σκηνή).

Ελένη Μπαρκαγιάννη Μις Σαμπούκω

Μεσόφωνος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα, όπου ξεκίνησε τις μουσικές της σπουδές σε ηλικία πέντε χρόνων. Πήρε πτυχίο πιάνου και αρμονίας και συνέχισε τις σπουδές της αποκτώντας δίπλωμα μονωδίας με τη Σόνια Καραμανιάν, ενώ μαθήτευσε επίσης κοντά στη Μέχτχιλντ Σταματάκη. Είναι μόνιμο μέλος της Χορωδίας του Δήμου Αθηναίων, ενώ εμφανίζεται και ως σολίστ τόσο με τη χορωδία όσο και σε ατομικές της συναυλίες.

Νίκος Στεφάνου Παρασκευάς

Τενόρος, σπούδασε τραγούδι υπό τον Γιώργο Ζερβάνο και υποκριτική όπερας στο Εργαστήρι Αμφι-Θεάτρου του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με το έργο Στην όχθη της καρδιάς μου του Νότη Μαυρουδή. Έχει τραγουδήσει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε όπερες όπως Η απαγωγή από το σεράιΟ κουρέας της ΣεβίλληςΈτσι κάνουν όλεςΗ ευκαιρία κάνει τον κλέφτηΟ μυστικός γάμοςΗ ΣταχτοπούταΟ φαρμακοποιόςΗ ψευτοπεριβολάρισσαΑλτσίναΝτον ΤζοβάννιΟ μαγικός αυλόςΝόρμα,Αΐντα και Κάρμεν. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει, επίσης, έργα θρησκευτικής μουσικής, όπως Ρέκβιεμ του Β. Α. Μότσαρτ, Μαγκνίφικατ του Γ. Σ. Μπαχ, Στάμπατ Μάτερ του Μποκκερίνι, έργα Ελλήνων συνθετών (Δημήτρη Μαραγκόπουλου, Άλκη Μπαλτά, Γιάννη Δροσίτη, Μπάμπη Κανά, Ιωσήφ Παπαδάτου κ.ά.), ελληνική και ξένη οπερέτα (Ο βαφτιστικόςΧριστίναΟι απάχηδες των ΑθηνώνΗ ΚρητικοπούλαΗ παρισινή ζωήΗ εύθυμη χήραΗ νυχτερίδα κ.ά.). Είναι μόνιμος μονωδός της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Δημήτρης Σιγαλός Σινιόρ Σιροπέτη

Τενόρος, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε μονωδία στο Ελληνικό Ωδείο (τάξη Βασίλη Γιαννουλάκου) και παρακολούθησε σεμινάρια τελειοποίησης με την υψίφωνο Μάρθα Αράπη. Με την Εθνική Λυρική Σκηνή συνεργάζεται από το 1995. Έχει ερμηνεύσει ρόλους σε όπερες όπως Η μάσκα του κόκκινου, Άνοδος και πτώση της πόλης Μαχαγκόννυ, Η πολιορκία της Κορίνθου, Αριάδνη στη Νάξο, Αντρέα Σενιέ, Μάκβεθ, Ναμπούκκο, Αΐντα, Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, Τζάννι Σκίκκι, Νόρμα, Παλιάτσοι, Τουραντότ, Κάρμεν κ.ά. Έχει πρωταγωνιστήσει σε οπερέτες όπως Οι απάχηδες των Αθηνών, Ο βαφτιστικός, Χριστίνα, Θυμήσου εκείνα τα χρόνια!, Η παρισινή ζωή, Η νυχτερίδα κ.ά. Επιπλέον, έχει εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης σε έργα όπως Αντιγόνη, Λυσιστράτη, Ο σικελικός εσπερινός, Ντον Κάρλος, Κάρμινα Μπουράνα, Ανατολή, καθώς επίσης σε χώρες όπως Ρουμανία (Άννα Μπολένα), Βοσνία-Ερζεγοβίνη (Κάρμεν στο Σαράγεβο), Γερμανία (Νόρμα στο Μπράουνσβαϊκ και Παλιάτσοι στο Μαίνχενγκλαντμπαχ).

Άννα Στυλιανάκη Ντόλλυ

Υψίφωνος, σπούδασε μονωδία και μελοδραματική στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (δίπλωμα, τάξη Κ. Καρατζά). Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Μουσική Ακαδημία Μονάχου με τη Δ. Ευαγγελάτου, ενώ ειδικεύτηκε στο ληντ με τον Χ. Ντώυτς. Απέσπασε υποτροφία από το Σωματείο «Μαρία Κάλλας» (2009) και τη Διεθνή Ένωση Ρίχαρντ Βάγκνερ (Μόναχο). Έχει ερμηνεύσει Βερονίκη (Ο θαυματουργός γιατρός), Μιμή (Μποέμ), Φιορντιλίτζι (Έτσι κάνουν όλες), Κόμησσα Αλμαβίβα (Οι γάμοι του Φίγκαρο), Ντόννα Άννα (Ντον Τζοβάννι, «Όπερα της βαλίτσας»), Τζέσσυ (Μικρό Μαχαγκόννυ), Βιβίκα (βαφτιστικός), Μικαέλα (Κάρμεν), Αρμίντα (ψευτοπεριβολάρισσα), Σάρα (Μαριάνθη του Καρρέρ), Ανθούλα (Περουζέ), και τον ομώνυμο ρόλο στο έργο Δεσποινίς ντε Μπελ-Ιλ. Συμμετείχε στην πρώτη παρουσίαση έργων των Σ. Αλτάν, Α. Ελκάνα, Γ. Κουμεντάκη στο Μόναχο («Οδύσσεια», 2013), καθώς και στην πρώτη εκτέλεση του έργου Σατυρικόν του Δ. Παπαδημητρίου (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2014). Απέσπασε έπαινο στον διαγωνισμό Grand Prix Maria Callas (2014) και γ΄ βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό «Μαρία Κράγια» (2015).

Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων

Η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων ιδρύθηκε το 1996, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον αρχιμουσικό Ελευθέριο Καλκάνη, και από τότε διαδραματίζει σημαντικότατο ρόλο στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Ελλάδας. Καθ' όλη τη διάρκεια της πορείας της έχει καταφέρει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των μουσικών δραστηριοτήτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το πλούσιο ρεπερτόριό της περιλαμβάνει τα μεγαλύτερα έργα των σημαντικότερων συνθετών της έντεχνης κλασικής μουσικής: από τα αριστουργήματα της μπαρόκ μουσικής μέχρι τις πρωτοποριακές συνθέσεις των σύγχρονων δημιουργών. Έχει καθιερώσει μια σειρά από τακτικές δημόσιες εμφανίσεις στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, αναδεικνύοντας έτσι την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας και πιστοποιώντας το αστείρευτο ταλέντο των μουσικών της. Σκοπός της Συμφωνικής Ορχήστρας υπήρξε επίσης και η ανάδειξη νέων σολίστ και μαέστρων μέσα από τον κύκλο «Νέοι σολίστ, νέοι μαέστροι». Έχει σημειώσει μια πλούσια δισκογραφική πορεία.

Χορωδία του Δήμου Αθηναίων

Ιδρύθηκε το 1999 ως η τρίτη ιστορικά ελληνική επαγγελματική χορωδία και είναι ένα από τα πέντε αυτοδύναμα μουσικά σύνολα του Δήμου Αθηναίων. Αποτελούμενη από επαγγελματίες τραγουδιστές με πλούσια εμπειρία, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική ζωή της πρωτεύουσας, παρουσιάζοντας όλα τα είδη της φωνητικής μουσικής, ελληνικής και διεθνούς, σύγχρονης και κλασικής. Συνεργάζεται με όλα τα μεγάλα μουσικά σύνολα της χώρας και με φορείς όπως Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Αθηνών, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση κ.ά. Ξεχωριστές στιγμές στην πορεία της χορωδίας: συνεργασίες με τους Ζαν-Μισέλ Ζαρ και Έννιο Μορρικόνε στο Ηρώδειο, τρεις εμφανίσεις στο Πασχαλινό Φεστιβάλ της Μόσχας Βαλέρι Γκέργκιεφ και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης με την Ορέστεια του Ξενάκη σε διεύθυνση Γκιουρέρ Αϋκάλ. Τέλος, η χορωδία επιτελεί αξιόλογο κοινωνικό έργο, παρουσιάζοντας ειδικά επιλεγμένα προγράμματα φωνητικής μουσικής σε σχολεία, λέσχες φιλίας, γηροκομεία και απομακρυσμένες γειτονιές της πόλης, ενώ συχνά συμμετέχει σε εκδηλώσεις κοινωφελών και φιλανθρωπικών οργανώσεων. Τη χορωδία από την ίδρυσή της διευθύνει ο Σταύρος Μπερής.

Σκηνοθετικό σημείωμα

 Η νήσος Σάσσων είναι μια κουκκίδα στον χάρτη στη δυτική άκρη των Βαλκανίων, στα στενά του Οτράντο, έξω από την Αλβανία. Άγριος τόπος, ορεινός, με μικρό πληθυσμό, παραχωρείται στα 1914 από την Ελλάδα στην Αλβανία με τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων. Όπως συχνά σε όλη τη «βαλκανική σαλάτα» των συνόρων, που διαρκώς μεταβάλλονται, δεν είναι η πρώτη φορά που αλλάζει χέρια.

Σε αυτό το σκοτεινό ιστορικοπολιτικό υπόβαθρο στηρίζουν οι Νικόλαος Λάσκαρης και Σπύρος Σαμάρας την οπερέτα που παρουσιάζουν στα 1915. Μια πλούσια Αμερικάνα έχει αγοράσει το νησί κι έχει αναγορευτεί πριγκίπισσα της Σάσσωνος. Ονειρεύεται να ζει μες στο τραγούδι και τα βαλς. Η αυλή της είναι διεφθαρμένη, αλλά η ίδια φιλεύσπλαχνη προς τον «φτωχό» λαό. Δυο Έλληνες οπλαρχηγοί περνάνε από την απέναντι Ήπειρο για να ειδοποιήσουν πως οι Αλβανοί ετοιμάζουν επίθεση. Η πριγκίπισσα, βέβαια, ερωτεύεται τον έναν, η ακόλουθός της τον άλλον, και οι Έλληνες αποκρούουν την επίθεση των Αλβανών! Μπορούμε ξανά εδώ για την παράσταση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ να ονειρευτούμε ένα σύγχρονο και πλήρες «θέατρο με τραγουδιστές», όπου δίχως πόζα οι ήρωες θα μιλάνε τραγουδώντας, θα ερωτεύονται και θα στροβιλίζονται σε ξέφρενα βαλς κάτω από πολυελαίους, ενώ απέξω τα κανόνια βαράνε και ο Μεγάλος Μηχανισμός της Ιστορίας μπορεί να αγοράσει, να πουλήσει και να συντρίψει την ευτυχισμένη «νήσον των Φαιάκων».

Ξέρω λίγα για την οπερέτα, γι’ αυτόν τον αφρό ευχάριστων μελωδιών, που αφήνει μόνο στο βάθος να αχνοφανούν τα σκοτεινά, κρίσιμα θέματα. Ξέρω λίγα για τον Σπύρο Σαμάρα, τον κοσμοπολίτη που επιστρέφει κι εγκλωβίζεται στην Ελλάδα των Βαλκανικών και του Α ́ Παγκοσμίου, μετά από λαμπρή –λαμπρότατη!– καριέρα στην ιταλική βερίστικη όπερα. Τι κυνηγάει στην Αθήνα του 1910 αυτός ο αντάξιος ενός Πουτσίνι κι ενός Μασκάνι, γράφοντας μαζί με έναν άλλο λόγιο κωμωδιογράφο, τον Νικόλαο Λάσκαρη, μια αστραποβόλα οπερέτα; Το είδος είναι μακρινό αλλά πάντα λαοφιλές. Η ορχήστρα εδώ θα είναι πίσω κι οι τραγουδιστές-ηθοποιοί πραγματικά πολύ κοντά στους θεατές, εκτεθειμένοι στο σήμερα. Με εργαλεία τη δημιουργική ελαφρότητα και τον γόνιμο αναχρονισμό μπορούμε ίσως να πετύχουμε μια παράσταση για την Ελλάδα του τώρα (και όχι του χτες).

Σύνοψη

Σε ένα μικρό ξερονήσι που ονομάζεται Σάσσων, στην πλατεία του χωριού, έχουν μαζευτεί οι λιγοστοί κάτοικοί του για να γιορτάσουν τα πέντε χρόνια από την ημέρα που η πριγκίπισσα Ντόλλυ ανέλαβε τη διοίκηση του νησιού και το μετέβαλε σε ένα ιδιόρρυθμο πριγκιπάτο. Ωστόσο οι νησιώτες δεν φαίνονται να είναι και τόσο ευχαριστημένοι· το κουτσομπολιό οργιάζει και η ξένη κυριαρχία προκαλεί πολλές αντιρρήσεις και συζητήσεις.

Η πριγκίπισσα Ντόλλυ είναι μια παράξενη πλούσια Αμερικάνα που αγόρασε το νησί από τους Αλβανούς και ξοδεύει τα χρήματά της για να ικανοποιεί τα τρελά της γούστα, ενώ την κυβέρνησή της συνθέτει μια σπείρα καταχραστών που κολακεύουν τις αδυναμίες της για να οργιάζουν, εκμεταλλευόμενοι το νησί. Οι μεμψιμοιρίες αυτές φτάνουν στα αυτιά της πριγκίπισσας, η οποία στέλνει τον πρωθυπουργό, τον αυλάρχη και τη δεσποινίδα επί των τιμών να επιχειρήσουν μια έρευνα ως προς το τι σκέφτεται ο λαός για τη διοίκηση. Μεταμφιεσμένοι σε ξένους, εμφανίζονται στους νησιώτες και η συγκομιδή πληροφοριών αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά κολακευτική. Ευτυχώς, όμως, η άφιξη της πριγκίπισσας, που μοιράζει λεφτά στον κάθε υπήκοό της και θεάματα πλούσια, μεταβάλλει τη διάθεση του λαού, που ενθουσιάζεται και υμνεί την ωραία και γοητευτική αρχόντισσα.

Μέσα στο πανηγύρι, δύο ξένοι Ηπειρώτες ξεχωρίζουν. Βρίσκονται εκεί γιατί ο ένας, ο Βάγγος, είναι ερωτευμένος με την πριγκίπισσα και θέλει να την προστατεύσει από την επικείμενη επίθεση που ετοιμάζουν οι Αλβανοί κατά του νησιού της. Σπεύδει να την προειδοποιήσει για τον κίνδυνο που καραδοκεί και, ίσως, να της εκφράσει και τον έρωτά του. Ακολουθεί μια σειρά κωμικοτραγικών επεισοδίων που κορυφώνονται σε ένα αίσιο τέλος, μακριά από εγκόσμιες μικρότητες.

 

 

Σπυρίδων-Φιλίσκος Σαμάρας

Ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της Επτανησιακής σχολής, ο Σπυρίδων-Φιλίσκος Σαμάρας γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 17 ή 29 Νοεμβρίου 1861. Μετά από μουσικές σπουδές στην Αθήνα, βρέθηκε στο Παρίσι, όπου μαθήτευσε πλάι στον Λεό Ντελίμπ, συνθέτη της όπερας Λακμέ. Σταδιοδρόμησε κυρίως στην Ιταλία, όπου παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία όπερές του όπως Θαυμαστή Ανθώ (Μιλάνο 1886), Λιονέλλα (Μιλάνο 1891), Η μάρτυς (Νάπολη 1894), Η δαμασμένη μαινάδα (Μιλάνο 1895), Ιστορία αγάπης ή Η ξανθούλα (Μιλάνο 1903), Δεσποινίς ντε Μπελ-Ιλ (Γένοβα 1905). Το 1896 συνέθεσε τον Ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων Αρχαίο πνεύμ’ αθάνατον, που αργότερα ενσωματώθηκε στην όπερά του Ρέα (Φλωρεντία 1908) και το 1911 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, όπου συνέθεσε τρεις οπερέτες: Πόλεμος εν πολέμω (1914), Η πριγκίπισσα της Σάσσωνος (1915), Η Kρητικοπούλα (1916). Πέθανε στις 25 Μαρτίου 1917.

 

 

 

Η παράσταση «Η ΠΡΙΓΚHΠΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΑΣΣΩΝΟΣ» ανήκει στην ενότητα του προγραμματισμού της Εναλλακτικής Σκηνής ΕΛΣ με τον τίτλο «ΗΜΕΡΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ» που εντάσσεται στην Πράξη «ΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΣ» (MIS 5004053) με κωδικό 2017ΕΠΑ08510107 (Άξονας 06 του Ε.Π. «ΑΤΤΙΚΗ») και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και από Εθνικούς Πόρους.

 

footer

Φωτογραφίες

Video