Άννα Μπολένα

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ

Χορηγοί παράστασης

Πενήντα χρόνια μετά τη θρυλική Άννα Μπολένα της ΕΛΣ, σε σκηνικά και κοστούμια του σπουδαίου Νίκου Γεωργιάδη και σκηνοθεσία του Ντίνου Γιαννόπουλου, το αριστούργημα του Ντονιτσέττι επιστρέφει στη σκηνή σε μια νέα παραγωγή σε σκηνοθεσία Θέμελη Γλυνάτση, όπου τα καινούρια σκηνικά του Λέσλι Τράβερς συνομιλούν με τα ιστορικά κοστούμια του Νίκου Γεωργιάδη.

Η Άννα Μπολένα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά με τεράστια επιτυχία στις 26 Δεκεμβρίου 1830 στο Θέατρο Καρκάνο στο Μιλάνο με κορυφαίους λυρικούς καλλιτέχνες της εποχής. Το λιμπρέτο έχει γράψει ο Φελίτσε Ρομάνι, ο οποίος βασίστηκε στα έργα Άννα Μπολένα του Αλεσσάντρο Πέπολι και Ερρίκος Η΄ ή Άννα Μπολένα του Ιππόλιτο Πιντεμόντε, ενώ η υπόθεση αναφέρεται στα αιματοβαμμένα χρόνια της Αγγλικής Μεταρρύθμισης και την τραγική μοίρα της Αν Μπολέυν, δεύτερης συζύγου του Ερρίκου Η΄ η οποία εκτελέστηκε στον Πύργο του Λονδίνου το 1536.

Η Άννα Μπολένα είναι μια από τις πιο γνωστές όπερες του Γκαετάνο Ντονιτσέττι και η πρώτη του διεθνής επιτυχία, αφού αμέσως μετά το Μιλάνο παρουσιάστηκε σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Πρόκειται για μια δραματική ιστορία με πάθη, πολιτικές δολοπλοκίες και προδοσίες η οποία, σε συνδυασμό με τον εμπνευσμένο μουσικό και ποιητικό λόγο, ξετυλίγει συναρπαστικά τους χαρακτήρες των ηρώων, ιδιαίτερα της Άννας. Η ίδια, παγιδευμένη μεταξύ συναισθημάτων και πολιτικών συμφερόντων, μεταμορφώνεται από μια γυναίκα ερωτευμένη σε ένα θύμα της μοίρας. Μέρος της «Τριλογίας των Τυδώρ» (μαζί με τη Μαρία Στουάρντα και τον Ρομπέρτο Ντεβεραί), η Άννα Μπολένα γράφτηκε μέσα σε έναν μήνα, ενώ μετά την παγκόσμια πρώτη παρέμεινε δημοφιλής για περίπου πενήντα χρόνια. Στη συνέχεια ξεχάστηκε, ενώ επανήλθε στο ρεπερτόριο τη δεκαετία του 1950 και κυρίως χάρη στην ερμηνεία της Κάλλας στη Σκάλα του Μιλάνου (1957).

Ο σκηνοθέτης της παράστασης Θέμελης Γλυνάτσης, αναφέρει: «Στη καινούρια αυτή παραγωγή της Άννας Μπολένα του Ντονιτσέττι, πυρήνας της δραματουργίας, αλλά και ολόκληρης της αισθητικής της παράστασης, είναι οι συγκρούσεις διαφορετικών εκδοχών ιστορικότητας: της ρομαντικής, και ιστορικά ανακριβούς, αποτύπωσης των τελευταίων ημερών της Αν Μπολέυν από τον συνθέτη, των κοστουμιών του Νίκου Γεωργιάδη για την παρουσίαση του έργου το 1976 στην ΕΛΣ, και της δικής μας ιστορικής αντίληψης. Τα κοστούμια του Γεωργιάδη ανα-βιώνουν μισό αιώνα μετά μέσα σε έναν καινούριο, τολμηρό σκηνικό χώρο, ο οποίος εικονοποιεί την τεταμένη ισορροπία μεταξύ ιστορικής αυθεντικότητας και σύγχρονης εμπειρίας. Οι ιστορικοί χαρακτήρες της Αγγλίας του 16ου αιώνα, τα κοστούμια του Γεωργιάδη, η ιστορία της ίδιας της ΕΛΣ, αλλά και τα δικά μας ιστορικά αντανακλαστικά, γίνονται υλικά που θα πλάσουν ένα σύγχρονο και έντονο παραστασιακό παρόν σε συνεχή διάλογο με το παρελθόν. Σκηνικό και κοστούμια μεταλλάσσονται μπροστά στα μάτια των θεατών, δραματοποιώντας τη σύγκρουση μιας σαγηνευτικής αυθεντικότητας με μια σύγχρονη εικαστική χειρονομία αποκάλυψης των μηχανισμών εξουσίας και καταπίεσης που η σαγήνη αυτή συχνά κρύβει. Η καινούρια Μπολένα της ΕΛΣ δεν εστιάζει μόνο στις τραγικές σχέσεις των χαρακτήρων, αλλά εξερευνά και τη φυλάκισή τους από την ίδια τους την ιστορία, τα ρούχα τους, τον χώρο που κατοικούν, αλλά και από τις δικές μας φαντασιώσεις για το παρελθόν. Επιδιώκει, τέλος, να τους συντροφεύσει στη μελαγχολική προσπάθειά τους να βιώσουν μια φευγαλέα εμπειρία συναισθηματικής αλήθειας και προσωπικής ελευθερίας. Να γίνουν δηλαδή σύγχρονοι».

Στον εξαιρετικά απαιτητικό ρόλο του τίτλου θα ντεμπουτάρει η ανερχόμενη Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κοσοβίτσα, η οποία εντυπωσίασε ως Λιου στην Τουραντότ της ΕΛΣ στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2025.