ENZO ΣΕΣΚΑΤΤΙ

Μεγαλωμένος σε οικογένεια Ιταλών μεταναστών, μετά το πτυχίο του στις παραστατικές τέχνες μοίρασε τον χρόνο του ανάμεσα στον σχεδιασμό φωτισμών και την αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων. Εντάχθηκε στο τμήμα φωτισμού της Εθνικής Σχολής Θεατρικών Τεχνών και Τεχνικής (ENSATT) και φώτισε έργα των Τζόρτζιας Ταβάρες και Λορραίν ντε Σαγκαζάν. Το θέμα της έρευνάς του στη σχολή ήταν «το μαύρο και το λευκό στον φωτισμό για τη σκηνή». Συνεργάστηκε με τον Μπερτράν Κουντέρ στη δημιουργία του Βαγιαζήτ που σκηνοθέτησε ο Ερίκ Ρυφ στην Κομεντί Φρανσέζ και φώτισε κάποια από τα ρεσιτάλ της Σαμπίν Ντεβιέλ, ενώ συνυπέγραψε τον φωτισμό στην όπερα Το παιδί και τα μάγια (Εθνική Όπερα Μπορντώ). Αφού αποφοίτησε από το σχολείο, σχεδίασε τον φωτισμό στο γαλλοβραζιλιάνικο έργο Δεν θέλω να σκοτώσω τον πατέρα μου της Τζόρτζιας Ταβάρες και, μαζί με τον Ερβέ Γκαρύ, τους φωτισμούς στο Αν ήμουν βασιλιάς στην Όπερα της Τουλόν, Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Σεμπαστιάν Κερουφί στο Θέατρο του Ήλιου. Συνεχίζει τη διαδρομή του πλάι στον Μπερτράν Κουντέρ, αλλά και με τα δικά του πρότζεκτ.