Μαραθών - Σαλαμίς Μαραθών - Σαλαμίς
Θέατρο Ολύμπια
Μαραθών - Σαλαμίς
Καλλιτεχνική Περίοδος 2010/11 - Παύλος Καρρέρ
Οκτώβριος 2010 - Νοέμβριος 2010
Δημιουργική Ομάδα

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Βύρων Φιδετζής

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Ισίδωρος Σιδέρης

ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Μέμνων Μαρτζώκης

ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:
Λένα Ταχμαζίδου

ΣΚΗΝΙΚΑ – ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Γιάννης Μετζικώφ

ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ
Κυριάκος Κοσμίδης

ΦΩΤΙΣΜΟΙ
Κώστας Μπλουγουράς

Πρωταγωνιστές Παράστασης

ΦΕΝΤΙΜΑ
Τσέλια Κοστέα(29, 31 Οκτ.),Σοφία Κυανίδου(30 Οκτ., 2 Νοε.)

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ
Τάσης Χριστογιαννόπουλος(29, 31 Οκτ.),Κύρος Πατσαλίδης(30 Οκτ., 2 Νοε.)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Γιάννης Χριστόπουλος(29, 31 Οκτ.),Αντώνης Κορωναίος((30 Οκτ., 2 Νοε.)

ΜΥΡΤΩ
Μαρισία Παπαλεξίου(29, 30, 31 Οκτ., 2 Νοε.)

ΠΟΙΗΤΗΣ
Μαργαρίτα Βαρλάμου

ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ
Τάσος Αποστόλου

ΞΕΡΞΗΣ
Δημήτρης Κασιούμης

ΠΥΘΙΑ
Άρτεμις Μπόγρη(29, 31 Οκτ.),Ρόζα Πουλημένου(30 Οκτ., 2 Νοε.)

Συμμετέχει η Ορχήστρα, η Χορωδία και το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Διεύθυνση χορωδίας Νίκος Βασιλείου

Θέατρο Ολύμπια
Όπερα

Μαραθών - Σαλαμίς

Παύλος Καρρέρ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010
29, 30, 31 Οκτωβρίου 2010
2 Νοεμβρίου 2010

Ώρα έναρξης: 20.00 clock

Η τετράπρακτη όπερα Μαραθών – Σαλαμίς ολοκληρώθηκε το 1886 με σκοπό να εγκαινιάσει το Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας (1888), παρέμεινε όμως άπαιχτη επί 115 χρόνια. Πρωτοπαρουσιάστηκε από την Εθνική Λυρική Σκηνή στο Θέατρο Ολύμπια μόλις το 2003. Βασίζεται σε ιταλικό ποιητικό κείμενο του Μέμνονα Μαρτζώκη. Η υπόθεση διαδραματίζεται πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.).

Στον απόηχο της νίκης των Ελλήνων επί των Περσών στον Μαραθώνα, η Φεντίμα από την Περσία ερωτεύτηκε τον Αλέξανδρο, έναν Μακεδόνα στρατιώτη. Τον ακολούθησε ως την Ελλάδα, αλλά εκείνος την εγκατέλειψε. Την ώρα που τον αναζητά στην Αθήνα μαζί με το παιδί, καρπό του έρωτά τους, ο Αλέξανδρος αναγγέλλει στους Αθηναίους πως ο Ξέρξης προτείνει ειρήνη. Ο Θεμιστοκλής του λέει ότι οι Έλληνες προτιμούν το θάνατο παρά τη σκλαβιά. Η Μυρτώ, κόρη του Θεμιστοκλή, ερωτεύεται αμέσως τον Αλέξανδρο. Έτσι, η Φεντίμα απελπίζεται, όμως ο Θεμιστοκλής την περιθάλπει.

Πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, η Φεντίμα προσχωρεί στο περσικό στρατόπεδο και πείθει τον Ξέρξη πως οι Έλληνες έχουν χάσει κάθε ελπίδα. Λίγο μετά ο Αλέξανδρος επιτίθεται στη Φεντίμα με ένα στιλέτο, αποκαλώντας την «οχιά που δάγκασε τα στήθη που την έθρεψαν». Αργοπεθαίνοντας, εκείνη του λέει ότι δεν πρόδωσε τον Θεμιστοκλή: Ο ίδιος ο στρατηγός την έστειλε στον Ξέρξη για να τον παραπλανήσει. Τότε ο Μακεδόνας βυθίζει το στιλέτο στη δική του καρδιά…
Οι Έλληνες θριαμβεύουν. Ο Θεμιστοκλής, μαζί με τη Μυρτώ και το παιδί της Φεντίμας, βλέπουν το νεκρό Αλέξανδρο και τη νεαρή Περσίδα ετοιμοθάνατη. Η Φεντίμα λέει πως ξεψυχά ευτυχισμένη πλάι στον αγαπημένο της και πως το παιδί της βρήκε επιτέλους πατέρες, αφού η Ελλάδα έχει νικήσει.