Ωραία μου κυρία Ωραία μου κυρία
Εναλλακτική Σκηνή
Ωραία μου κυρία
Καλλιτεχνική Περίοδος 2019/20 - ΛΕΡΝΕΡ & ΛΟΟΥ
Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2019
Δημιουργική Ομάδα

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Στάθης Σούλης

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 
Γιάννος Περλέγκας

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΙΧΩΝ
Δημήτρης Δημόπουλος

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΡΟΖΑΣ
Μαρία Κυριαζή
Γιάννος Περλέγκας

ΣΚΗΝΙΚΑ, ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Λουκία Χουλιάρα

ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑ ΣΤΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ
Δήμητρα Ευθυμιοπούλου

ΦΩΤΙΣΜΟΙ
Νίκος Βλασόπουλος

ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΜΟΝΩΔΩΝ
Ειρήνη Αντωνιάδου 

Πρωταγωνιστές Παράστασης

ΕΛΑΙΖΑ
Βάσια Ζαχαροπούλου (21, 23, 29/11 & 1, 5, 7, 13, 15, 19, 21, 24, 27, 29/12)
Χριστίνα Ασημακοπούλου (22, 24, 28, 30/11 & 6, 8, 12, 14, 20, 22, 26, 28, 31/12)

ΧΙΓΚΙΝΣ
Γιάννος Περλέγκας

ΠΙΚΕΡΙΝΓΚ
Μιχάλης Τιτόπουλος

ΑΛΦΙ ΝΤΟΥΛΙΤΛ, ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΡΑΝΣΥΛΒΑΝΙΑΣ
Βασίλης Δημακόπουλος

ΚΑ. ΠΗΡΣ, ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑ, ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΚΑΝ-ΚΑΝ
Ιωάννα Φόρτη

ΚΥΡΙΑ ΧΙΓΚΙΝΣ, ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑ, ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΝ-ΚΑΝ
Έλλη Δαδήρα

ΚΑ. ΧΟΠΚΙΝΣ, ΚΟΜΠΕΡ, ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΕΛΑΙΖΑ
Μαρία Γράμψα

ΦΡΕΝΤΥ ΕΙΝΣΦΟΡΝΤ ΧΙΛ
Νικόλας Μαραζιώτης

ΚΥΡΙΑ ΕΝΣΦΟΡΝΤ ΧΙΛ, ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΚΑΝ-ΚΑΝ, ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΑΙΖΑ
Αθηνά Δημητρακοπούλου

ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑ, ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΚΑΝ-ΚΑΝ, ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΕΣ ΕΛΑΙΖΑ
Μαρία Αλεξάνδρου

ΦΤΩΧΟΣ, ΤΖΕΙΜΥ, ΚΥΡΙΟΣ, ΥΠΗΡΕΤΗΣ
Γιάννης Μανιατόπουλος

ΦΤΩΧΟΣ, ΧΑΡΡΥ, ΚΥΡΙΟΣ, ΥΠΗΡΕΤΗΣ
Χρήστος Ραμμόπουλος

ΦΤΩΧΟΣ, ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΟ ΤΟΥ ΧΙΓΚΙΝΣ, ΚΑΡΠΑΘΥ
Νικόλας Ντούρος

ΦΤΩΧΟΣ, ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΟ ΤΟΥ ΧΙΓΚΙΝΓΣ, ΚΥΡΙΟΣ, ΥΠΗΡΕΤΗΣ
Αντώνης Αντωνιάδης

ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑ, ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΚΑΝ-ΚΑΝ, ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΤΡΑΝΣΥΛΒΑΝΙΑΣ, ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΑΙΖΑ
Βάσια Ζαχαροπούλου
Χριστίνα Ασημακοπούλου 

ΑΛΟΓΟ
Μάγδα Καυκούλα
Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη

 

 

ΠΡΩΤΟ ΠΙΑΝΟ
Στάθης Σούλης

ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΙΑΝΟ
Βικτωρία-Φιοράλμπα Κιαζίμη

 

Τιμές εισιτηρίων: €18, €25
Φοιτητικό, παιδικό: €15

Εναλλακτική Σκηνή
Όπερα

Ωραία μου κυρία

ΛΕΡΝΕΡ & ΛΟΟΥ
Μιούζικαλ

Σε κείμενο και στίχους του Άλαν Τζέυ Λέρνερ
και μουσική του Φρέντερικ Λόου

Προσαρμοσμένο από το θεατρικό έργο του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω και
το κινηματογραφικό έργο του Γκάμπριελ Πασκάλ Πυγμαλίων
Σκηνοθεσία πρωτότυπης παραγωγής: Μος Χαρτ

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Στα ελληνικά με αγγλικούς υπέρτιτλους

Ώρα έναρξης: 20.00 (Κυριακές & 24, 26, 27/12 στις 19.00 , 31/12 στις 18.30)  |   

Το «τέλειο μιούζικαλ», η Ωραία μου κυρία των Άλαν Τζέυ Λέρνερ και Φρέντερικ Λόου, ένα από τα πιο επιτυχημένα και δημοφιλή μιούζικαλ στην ιστορία του Μπρόντγουεϊ, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην ολοκληρωμένη μουσική μορφή του από την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Από τις 21 Νοεμβρίου και για 26 παραστάσεις έως και τις 31 Δεκεμβρίου 2019, η Ωραία μου κυρία ζωντανεύει στον σαγηνευτικό και αινιγματικό κόσμο του καμπαρέ σε μια παραγωγή υψηλής αισθητικής.

Βασισμένο στο θεατρικό έργο του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω Πυγμαλίων, σε κείμενο, στίχους και μουσική του «τρομερού διδύμου του μιούζικαλ» Λέρνερ και Λόου, το θρυλικό μιούζικαλ ανεβαίνει στην εγκεκριμένη εκδοχή για δύο πιάνα, σε μουσική διεύθυνση του Στάθη Σούλη και σε σκηνοθεσία του Γιάννου Περλέγκα, ο οποίος κρατάει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του καθηγητή Χίγκινς. Η μετάφραση στίχων είναι του Δημήτρη Δημόπουλου και η μετάφραση πρόζας της Μαρίας Κυριαζή και του Γιάννου Περλέγκα. Στον ρόλο του τίτλου δύο ανερχόμενες υψίφωνοι της ΕΛΣ, η Βάσια Ζαχαροπούλου και η Χριστίνα Ασημακοπούλου.

Η ρομαντική ιστορία του Χένρυ Χίγκινς, του διακεκριμένου καθηγητή φωνολογίας στο Λονδίνο των αρχών του 20ού αιώνα, ο οποίος προσπαθεί να μεταμορφώσει μια πλανόδια λουλουδού με βαριά, ακατάληπτη προφορά σε κυρία της υψηλής κοινωνίας, μεταφέρεται σε ένα ατμοσφαιρικό καμπαρέ βγαλμένο μέσα από τους πίνακες του Τουλούζ-Λωτρέκ, τα βαριετέ των ταινιών του Φελλίνι και τα σκοτεινά καμπαρέ του Μπομπ Φόσσι. Επειδή, ακριβώς, η ζωή είναι καμπαρέ!

Δύο πιάνα, φωνές, σώματα και ξέφρενοι χοροί καν καν σε ένα μιούζικαλ για τον πόλεμο των φύλων και των τάξεων με υπέροχα τραγούδια όπως το I could have danced all night, που παραμένει δίκαια μέχρι σήμερα από τα δημοφιλέστερα του είδους.

Η παράσταση υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) προς την Εναλλακτική Σκηνή.

O ελληνικός μύθος του Πυγμαλίωνα και της Γαλάτειας, ο οποίος μεταξύ άλλων έχει διασωθεί στις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου, υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής στη βικτοριανή Αγγλία. Σε αυτόν βασίζεται, ανάμεσα σε πολλά άλλα, το θεατρικό Πυγμαλίων (1912) του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, στο οποίο στηρίζεται με τη σειρά του το μιούζικαλ Ωραία μου κυρία σε σενάριο και στίχους του Άλαν Τζέυ Λέρνερ και μουσική του Φρέντερικ Λόου.

Το μιούζικαλ Ωραία μου κυρία πρωτοπαρουσιάστηκε το 1956 στο Θέατρο Μαρκ Χέλλινγκερ του Μπρόντγουεϊ με τη δυναμικά ανερχόμενη Τζούλι Άντριους ως Ελάιζα Ντούλιτλ και τον αστέρα Ρεξ Χάρρισον ως καθηγητή Χίγκινς, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία. Η παράσταση μεταφέρθηκε σε δύο ακόμα σκηνές του Μπρόντγουεϊ και κατέβηκε οριστικά στις 29 Σεπτεμβρίου 1962 μετά από 2.717 παραστάσεις, αριθμό ρεκόρ για την εποχή και με εισπράξεις της τάξεως των 10 εκατομμυρίων δολαρίων. Αντίστοιχα, η παράσταση που ανέβηκε στο λονδρέζικο Ντρούρυ Λέιν στις 30 Απριλίου 1958 με τους πρωταγωνιστές της αρχικής παραγωγής συμπλήρωσε 2.281 παραστάσεις.

Αντάξια της θεατρικής της φήμης και επιτυχίας υπήρξε και η κινηματογραφική του εκδοχή το 1964 σε σκηνοθεσία Τζωρτζ Κιούκορ, όπου για εμπορικούς λόγους την ακόμα άγνωστη Άντριους αντικατέστησε η Ώντρεϋ Χέπμπωρν. Στη δημοφιλή ηθοποιό δάνειζε τη φωνή της για τα τραγούδια η υψίφωνος Μάρνι Νίξον, ενώ την ορχήστρα διηύθυνε ο Αντρέ Πρεβέν. Η ταινία τιμήθηκε με οκτώ Όσκαρ, ανάμεσα στα οποία και αυτό της «Καλύτερης ταινίας της χρονιάς».

Το μιούζικαλ αναβίωσε στο Μπρόντγουεϊ το 1976 για 377 παραστάσεις, το 1981 για 181 παραστάσεις, και πιο πρόσφατα το 1993 για 165 παραστάσεις στο Virginia Theatre με τον Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στον ρόλο του καθηγητή Χίγκινς.

Παρότι το θεατρικό –Πυγμαλίων– και το μιούζικαλ –Ωραία μου κυρία– μοιράζονται την ίδια πλοκή, είναι όσα παραλείπονται από τη μεταφορά του ενός στο άλλο εκείνα τα οποία προσδιορίζουν τελικά το ύφος και την ποιότητα του δεύτερου. Η μεγαλύτερη διαφοροποίηση ανάμεσα στις δύο εκδοχές έρχεται στο τέλος. Ο Σω είχε δηλώσει πως έγραψε τον Πυγμαλίωνα κατά τα πρότυπα των ιψενικών έργων και ειδικά του Κουκλόσπιτου. Ο Πυγμαλίων δεν έχει ευτυχές τέλος ως ρομάντζο – η Ελάιζα καταλήγει με τον Φρέντυ, και όχι με τον καθηγητή Χίγκινς.

Ο συνθέτης του έργου Φρέντερικ Λόου είχε γεννηθεί το 1901 στο Βερολίνο από Αυστριακούς γονείς. Το 1924 προτάθηκε στον πατέρα του, διάσημο αστέρα της οπερέτας, να εμφανιστεί σε παραγωγή στη Νέα Υόρκη και ο 23χρονος Φριτς τον ακολούθησε στις ΗΠΑ. Έφερε μαζί του όλη την αυστρογερμανική μουσική παράδοση, τη νοσταλγική μελωδία που άκουγε καθημερινά στο σπίτι του και τις κορυφαίες σπουδές που είχε πραγματοποιήσει στο Βερολίνο. Τα αξιοποίησε όλα στην Ωραία μου κυρία, η οποία βρίθει μελωδικής μουσικής, βαλς και άλλων χορών. Ωστόσο, το συγκεκριμένο μιούζικαλ δεν αποτελεί απλή ακολουθία από ωραίες μελωδίες. Στο πλαίσιο, πάντα, που επιτρέπουν οι συμβάσεις του είδους, στίχοι και μουσική ενώνονται ιδανικά, προκειμένου να εκφράσουν και να μεταδώσουν στον θεατή τη συναισθηματική διάθεση των χαρακτήρων σε κάθε περίσταση.

Η συνεργασία του Φρέντερικ Λόου με τον στιχουργό και λιμπρετίστα Άλαν Τζέυ Λέρνερ έμεινε στην ιστορία ως Λέρνερ και Λόου. Σε διάστημα τριών δεκαετιών από το 1942 έως το 1960 και ξανά τη διετία 1970-1972, το δίδυμο δημιούργησε κάποιες από τις διαχρονικότερες επιτυχίες του μουσικού θεάτρου και κινηματογράφου, όπως τα έργα: Μπριγκαντούν (1947), Βάψε το βαγόνι σου (1951), Ωραία μου κυρία (1956), Κάμελοτ (1960), καθώς και το κινηματογραφικό μιούζικαλ Ζιζί (1958). Η τελευταία τους συνεργασία πραγματοποιήθηκε το 1974 με το κινηματογραφικό μιούζικαλ Ο μικρός πρίγκιπας.

Αναφορικά με το μιούζικαλ Ωραία μου κυρία, αξίζει μια ειδική μνεία στην περίπτωση της Τρουντ Ρίτμαν, η οποία ήταν υπεύθυνη για τη διασκευή στην εκδοχή για δύο πιάνα. Η Ρίτμαν υπήρξε διασκευάστρια μουσικής και φωνητικών για καλλιτέχνες του Μπρόντγουεϊ όπως οι Ρίτσαρντ Ρότζερς και Όσκαρ Χάμμερσταϊν, Λέρνερ και Λόου, Ίρβινγκ Μπερλίν, Ζερόμ Ρόμπινς και Άγκνες ντι Μιλ.

Τη σκηνοθεσία του μιούζικαλ Ωραία μου κυρία υπογράφει ο Γιάννος Περλέγκας, ένας από τους πιο ανήσυχους σκηνοθέτες της γενιάς του, ο οποίος επιστρέφει δριμύτερος στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ μετά τη σαρωτική επιτυχία της παράστασης Βάκχαι του Ιάννη Ξενάκη που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2018. Για τη σκηνοθετική προσέγγιση του μιούζικαλ σημειώνει: «Ο τόπος στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία της Ελάιζας είναι το Λονδίνο του 1912, έτσι όπως το γνωρίζουμε από τον Ντίκενς ή από τον Τσάπλιν: μια απάνθρωπη, ταξική μεγαλούπολη, στην οποία οι φτωχοί ζητιανεύουν, πεινούν και πεθαίνουν έξω από την Όπερα του Κόβεντ Γκάρντεν, όπου συνωστίζονται τα πλήθη των καλοραμμένων Λονδρέζων για να ακούσουν το Λυκόφως των θεών του Βάγκνερ. Ο κόσμος του καμπαρέ, του βαριετέ, του μιούζικ χολ, των μεικτών λαϊκών θεαμάτων στα οποία συνυπάρχουν αρμονικά το τραγούδι, η πρόζα και ο χορός, μας φάνηκε ο καταλληλότερος κόσμος για να αναπαραστήσουμε εκ νέου αυτή τη σκληρή ταξική και ερωτική ιστορία. Άλλωστε το είδος του μιούζικαλ, πριν το παραλάβει προσθέτοντάς του το γλάσο της γκλαμουριάς το Χόλλυγουντ, είναι είδος που ευδοκίμησε στα “χαμερπή” λαϊκά μουσικά καταγώγια, όπου φτωχοί και φτωχές καμπαρετζήδες και καμπαρετζούδες κοιτούσαν να βγάλουν τα προς το ζην».

Τα σκηνικά και κοστούμια της Λουκίας Χουλιάρα, με αλλεπάλληλες αναφορές από τους πίνακες του Τουλούζ-Λωτρέκ, τα βαριετέ των ταινιών του Φελλίνι και τα σκοτεινά καμπαρέ του Μπομπ Φόσσι, είναι ένας ισότιμος αφηγητής της ιστορίας.

Η μετάφραση στίχων είναι του Δημήτρη Δημόπουλου και η μετάφραση πρόζας της Μαρίας Κυριαζή και του Γιάννου Περλέγκα. Συνεργάτιδα στη σκηνοθεσία και χορογράφος της παράστασης είναι η Δήμητρα Ευθυμιοπούλου. Οι φωτισμοί είναι του Νίκου Βλασόπουλου.

Οι ανερχόμενες υψίφωνοι της ΕΛΣ Βάσια Ζαχαροπούλου και Χριστίνα Ασημακοπούλου ερμηνεύουν τον απαιτητικό ρόλο της Ελάιζας. Μαζί τους, ένα εξαιρετικό καστ μονωδών και ηθοποιών, οι Μιχάλης Τιτόπουλος, Βασίλης Δημακόπουλος, Ιωάννα Φόρτη, Έλλη Δαδήρα, Μαρία Γράμψα, Νικόλας Μαραζιώτης, Αθηνά Δημητρακοπούλου, Μαρία Αλεξάνδρου, Γιάννης Μανιατόπουλος, Χρήστος Ραμμόπουλος, Νικόλας Ντούρος, Αντώνης Αντωνιάδης, Μάγδα Καυκούλα, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη.

Στο πιάνο ο Στάθης Σούλης και η Βικτωρία-Φιοράλμπα Κιαζίμη.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ

Στάθης Σούλης Μουσική διεύθυνση, πρώτο πιάνο

Από τους ανερχόμενους αρχιμουσικούς της γενιάς του, ξεκίνησε μουσική σε ηλικία τεσσάρων ετών και σπούδασε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου (ειδίκευση: διεύθυνση ορχήστρας υπό τον Μίλτο Λογιάδη). Έχει συνεργαστεί με πολυάριθμα σύνολα και οργανισμούς: Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, Ορχήστρα Ιονίου Πανεπιστημίου, Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής ΕΡΤ, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Εθνική Λυρική Σκηνή, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Φεστιβάλ Αθηνών. Επιπλέον, εμφανίστηκε ως μαέστρος συνόλων μουσικής δωματίου στο Διεθνές Συνέδριο ICMC/SMC (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση), διηύθυνε την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία της ΕΡΤ την ημέρα επαναλειτουργίας της (2015), έδωσε συναυλίες με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και τον τζαζ πιανίστα / συνθέτη Δημήτρη Καλαντζή (ΚΠΙΣΝ), ενώ συνεργάστηκε με τα σύνολα ARTéfacts ensemble – Ventus ensemble (Φεστιβάλ Αθηνών). Διηύθυνε το μιούζικαλ Σουήνυ Τοντ (ΜΜΑ), πρωτοεμφανίστηκε στην ΕΛΣ με την όπερα Σιμόν Μποκκανέγκρα (2019), ενώ εμφανίστηκε ως αρχιμουσικός και πιανίστας με τον Μάριο Φραγκούλη εντός και εκτός Ελλάδας.

Γιάννος Περλέγκας Σκηνοθεσία, μετάφραση πρόζας, Χένρυ Χίγκινς

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο με τη Νέα Σκηνή και τον Λευτέρη Βογιατζή στο έργο Καθαροί, πια της Σάρας Κέιν και πρόσφατα με τον Βασίλη Παπαβασιλείου στο Relax… Mynotis. Τα τελευταία 19 χρόνια έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες και ξένους σκηνοθέτες. Το 2010 επεξεργάστηκε δραματουργικά και σκηνοθέτησε από κοινού με τον Γιώργο Γάλλο τη σαιξπηρική σύνθεση Ερρίκος Εδουάρδος Ριχάρδος για το Εθνικό Θέατρο. Έχει σκηνοθετήσει τα έργα: Ιμμάνουελ Καντ και Ο αδαής και ο παράφρων του Τόμας Μπέρνχαρντ, Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς – Ενθύμιο του Στέφεν Τέμπερλυ, Να ντύσουμε τους γυμνούς του Λουίτζι Πιραντέλλο, Μισά-μισά των Τζόρντι Σάντσεθ και Πεπ Άντον Γκόμεθ. Για την Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ σκηνοθέτησε σε πανελλήνια πρώτη το έργο Βάκχαι του Ιάννη Ξενάκη. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες. Είναι μέλος του ρεμπέτικου σχήματος Ραστ Χιτζάζ.

Δημήτρης Δημόπουλος Μετάφραση στίχων

Ξεκίνησε ως σταντ-απ κωμικός το 1996 στις «Νύχτες κωμωδίας». Έχει γράψει τους σταντ-απ μονολόγους Καφρόκρεμα, Αντί διδακτορικού και Υπερπαραγωγή και το λιμπρέτο για τις όπερες Το λυκόφως των χρεών, ΑirRossini και Yasou Aida!, για το οποίο βραβεύτηκε με τον Έπαινο «Κάρολος Κουν» Δραματουργίας Ελληνικού Έργου (Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, 2012). Σκηνοθέτησε τα μουσικοθεατρικά δρώμενα Kafka-Fragmente, Das Schubert Diploma και Νυχτερινά τραγούδια, την οπερέτα Σατανερί και τις θεατρικές παραστάσεις Οι ευνοούμενοι του Μίδα και Τσάικα!. Ως μεταφραστής έχει εργαστεί σε υποτιτλισμό και μεταγλώττιση και στην ΕΛΣ (μεταφράσεις έργων Η νυχτερίδα, Πιμπινόνε, Ο Ορφέας στον Άδη, Once, Ωραία μου κυρία). Γνωρίζει γερμανικά, αγγλικά, ισπανικά, ρωσικά, είναι πτυχιούχος υποκριτικής (Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος), πτυχιούχος Τμήματος Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΤΕΙ Αθηνών) και απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.

Μαρία Κυριαζή Μετάφραση πρόζας

Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Πτυχιούχος νομικών, αγγλικών και γαλλικών. Δικηγόρος επί 27 χρόνια, έχει ασχοληθεί κυρίως με το ποινικό δίκαιο, αλλά και αρκετούς άλλους κλάδους. Διαβάζει λογοτεχνία, βλέπει και –κυρίως– διαβάζει θέατρο, γράφει ποίηση και πεζογραφία από εννέα ετών μέχρι σήμερα. Μελετά αδιάκοπα την ελληνική γλώσσα, με την πεποίθηση πως «ο λόγος είναι έργο». Υπήρξε μέλος, ως ηθοποιός, ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων (1984-1991). Από το 1992 αφοσιώθηκε στη μάχιμη δικηγορία. Το 2012, ένα, ήδη περαστικό, πρόβλημα υγείας την απομάκρυνε αναγκαστικά από το επάγγελμά της. Τότε στράφηκε προς τις αληθινές της προτιμήσεις, το θέατρο (συμμετοχή στην επαγγελματική ομάδα Θε.Α.μ.Α. το 2013), τη συγγραφή, τον χορό (φοίτηση σε σχολή 2012/13), τη μουσική (τραγούδι, κρουστά σε ερασιτεχνική μπάντα 2015/16). Το 2017 επέστρεψε στη δικηγορία, που την ασκεί πλέον επιλεκτικά. Το 2019 συμμετείχε στη σκηνοθετική ομάδα του Γιάννου Περλέγκα, σκηνοθέτη της παράστασης Ωραία μου κυρία, με τον οποίο από κοινού μετέφρασε την πρόζα του έργου.

Λουκία Χουλιάρα Σκηνικά, κοστούμια

Γεννήθηκε στην Πολωνία. Από το 2007 έχει συμμετάσχει ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος σε πάνω από 30 μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες σε Ελλάδα, Γερμανία και Αγγλία, αρκετές από τις οποίες έχουν βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ. Υπήρξε δύο φορές υποψήφια για βραβείο σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί, μεταξύ πολλών άλλων, με τον Ν. Κορνήλιο στην παράσταση Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ (Θέατρο Χώρα), με το Φεστιβάλ Αθηνών στην παράσταση Ο Άρντεν πρέπει να πεθάνει (σκηνοθ. Χ. Φραγκούλης, Θέατρο Οδού Κυκλάδων), Ο αδαής και ο παράφρων (σκηνοθ. Γ. Περλέγκας, Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου), Αμερικάνικος βούβαλος (σκηνοθ. Π. Φιλιππίδης, Θέατρο Μουσούρη), Μητρόπολη (σκηνοθ. Α. Πανταζάρας, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου), Μόμο (σκηνοθ. Ε. Ευθυμίου, Παιδική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου). Το 2017 κέρδισε το βραβείο ενδυματολογίας του περιοδικού Αθηνόραμα για την παράσταση Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς – Ενθύμιο σε σκηνοθεσία Γ. Περλέγκα.

Δήμητρα Ευθυμιοπούλου Συνεργάτιδα στη σκηνοθεσία – Κίνηση

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Από μικρή ηλικία σπούδασε μουσική (μπαρόκ φλογέρα, πιάνο και αρμονία) και παρακολούθησε εντατικά μαθήματα πάνω στο σώμα και την κίνηση (ρυθμική γυμναστική και σύγχρονος χορός). Είναι απόφοιτος του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, ενώ έχει λάβει Πτυχίο Χορού από το Πανεπιστήμιο Ρόχαμπτον του Λονδίνου. Επίσης έχει ολοκληρώσει τριετή κύκλο σεμιναρίων αυτοσχεδιασμού και contact improvisation με τον Κώστα Γεράρδο στο στούντιο Vis Motrix στη Θεσσαλονίκη. Εργάζεται ως δασολόγος. Έχει επιμεληθεί την κίνηση στις παραστάσεις που σκηνοθέτησε ο Γιάννος Περλέγκας Ιμμάνουελ Καντ και Ο αδαής και ο παράφρων του Τόμας Μπέρνχαρντ, καθώς και Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς – Ενθύμιο του Στέφεν Τέμπερλυ.

Νίκος Βλασόπουλος Φωτισμοί

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε διεύθυνση φωτογραφίας και έχει εργαστεί σε αρκετές παραγωγές στην τηλεόραση και το σινεμά. Από το 2000 εργάζεται ως σχεδιαστής φωτισμών σε θεατρικές παραστάσεις και παραστάσεις χορού. Δουλειές του έχουν παρουσιαστεί σε Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, Εθνικό Θέατρο, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, ΚΘΒΕ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Ίδρυμα Κακογιάννη, Θέατρο Τέχνης, Φεστιβάλ Αθηνών κ.α. Επίσης, δουλειές του έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα θέατρα και φεστιβάλ του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων τα Théâtre de la Ville (Παρίσι), Théâtre Saint-Gervais (Γενεύη), The Place (Λονδίνο), Biennale de la dance (Λυών), Hellerau (Δρέσδη), NRW Tanzhaus (Ντύσσελντορφ), CND (Παρίσι), Hivernalles (Αβινιόν) κ.ά.

Βικτωρία-Φιοράλμπα Κιαζίμη Δεύτερο πιάνο

Ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές της στο Ωδείο Αθηνών με καθηγήτρια την Ντόρα Μπακοπούλου, από όπου αποφοίτησε παίρνοντας δίπλωμα με άριστα παμψηφεί και πρώτο βραβείο. Έχει λάβει μέρος σε πανελλήνιους διαγωνισμούς αποσπώντας πρώτα βραβεία και διακρίσεις. Έχει συμπράξει ως σολίστ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Έχει δώσει συναυλίες και ρεσιτάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Γαλλία, Αζερμπαϊτζάν, Βουλγαρία, Ιαπωνία, Κίνα). Έχει παίξει για το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Το αποκορύφωμα της έως τώρα καριέρας της ήταν τα δύο σόλο ρεσιτάλ στις πόλεις Τογιάμα και Οκαγιάμα της Ιαπωνίας στο πλαίσιο διεθνούς μουσικού φεστιβάλ για φιλανθρωπικό σκοπό. Το 2015 πραγματοποίησε πέντε συναυλίες στην Κίνα με το πιανιστικό ντουέτο της Piano duo Specchio. Το 2018 πρωταγωνίστησε στην παράσταση Κλάρα Σούμαν: τα χαρισματικά πρόσωπα μιας υπερμαριονέτας στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων του Λευτέρη Βογιατζή. Διδάσκει πιάνο στο Ωδείο Αθηνών.

Μαρία Αλεξάνδρου Καλοντυμένη κυρία, Κορίτσι του καν καν, Ανάμνηση της Ελάιζας

Υψίφωνος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πρέβεζα. Έλαβε δίπλωμα μονωδίας, πρώτο βραβείο και βαθμό άριστα παμψηφεί (καθηγήτρια Μυρσίνη Μαργαρίτη). Σπουδάζει διεύθυνση χορωδίας (καθηγητής Μιχάλης Πατσέας). Έχει φοιτήσει στο Στούντιο Όπερας του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και συμμετείχε στις παραστάσεις Σφίξε με ξανά και Mozartmania (σκηνοθ. Θοδωρής Αμπαζής) και στην όπερα Διδώ και Αινείας στον ρόλο της Μπελίντας (Δημοτικό Θέατρο Απόλλων Πάτρας και Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας, σκηνοθ. Μ. Ζάιμπελ). Φοίτησε στο πρόγραμμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής «Οι νέοι της όπερας», όπου συμμετείχε στην όπερα του Μότσαρτ Η μεγαλοψυχία του Τίτου, στον ρόλο της Σερβίλιας (μ.δ. Μ. Παπαπέτρου, σκηνοθ. Μάρθα Τομπουλίδου), και στην όπερα του Μπελλίνι Καπουλέτοι και Μοντέκκοι (μ.δ. Μ. Παπαπέτρου, σκηνοθ. Νικολέτα Φιλόσογλου). Πρωταγωνίστησε στο παιδικό μιούζικαλ της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ Μούζικα! ή η μάχη των ήχων, στον ρόλο της Βιόλας (μουσική σύνθεση Θοδωρής Οικονόμου, θεατρικό κείμενο και στίχοι Μαριβίτα Γραμματικάκη, σκηνοθ. Ιώ Βουλγαράκη).

Αντώνης Αντωνιάδης Φτωχός, Γραμμόφωνο του Χίγκινς, Κύριος, Υπηρέτης

Τενόρος και ηθοποιός. Απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου Λαμίας και του Τμήματος Νομικής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Σπούδασε θέατρο στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Δήμου Αγίας Βαρβάρας Ιάκωβος Καμπανέλλης και απέκτησε το δίπλωμά του στο πιάνο με άριστα παμψηφεί, με δασκάλα την Όλγα Αμανατοπούλου. Παράλληλα, σπούδασε μονωδία με τον τενόρο Γιάννη Χριστόπουλο και την υψίφωνο Μαρίνα Κρίλοβιτς στο Ωδείο Athenaeum. Έχει κάνει σεμινάρια, μεταξύ άλλων, με τους Μιχαήλ Μαρμαρινό, Ζαν-Ζακ Λεμέτρ (Θέατρο του Ήλιου), Νίκο Καραθάνο, Σίμο Κακάλα, Ρηνιώ Κυριαζή, Βασίλη Ανδρέου, Living Theater. Στο θέατρο έχει εμφανιστεί σε παραστάσεις σε Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, Θέατρο Άλφα Ιδέα, Θέατρο Φρύνιχος των Δελφών, Θέατρο Rabbithole, Θέατρο Εμπρός, ενώ έχει συνεργαστεί με ηθοποιούς της Κεντρικής Ακαδημίας Δράματος του Πεκίνου και σκηνοθέτες όπως οι Π. Αδάμ, Γ. Ανδρεάδης, Β. Κυριακουλάκου, Γ. Σίμωνας, Ρ. Σαουίς, Τ. Τσαρδάκας. Έχει τραγουδήσει σε διάφορα χορωδιακά και πολυφωνικά σχήματα, ενώ έχει συνθέσει την πρωτότυπη μουσική για την παράσταση Βυσσινόκηπος της ομάδας Ίριδα.

Χριστίνα Ασημακοπούλου Ελάιζα, Καλοντυμένη κυρία, Κορίτσι του καν καν, Βασίλισσα της Τρανσυλβανίας, Ανάμνηση της Ελάιζας

Υψίφωνος, ξεκίνησε τις σπουδές της στο λυρικό τραγούδι με την υψίφωνο Μάτα Κατσούλη και αποφοίτησε από την τάξη της παίρνοντας δίπλωμα με άριστα παμψηφεί, πρώτο βραβείο και ειδική διάκριση. Είναι πτυχιούχος μουσικολόγος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΕΚΠΑ με ειδίκευση στην ιστορική-συστηματική μουσικολογία. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια αρχαίου δράματος (IV Συνάντηση Αρχαίου Δράματος / Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών), μουσικού θεάτρου (Δραματική Σχολή Γκύλντφορντ) και μιμικής (Διεθνής Σχολή Μιμικής, Παρίσι). Συνεργάζεται με την ΕΛΣ ως σολίστ από το 2012. Έχει συμπράξει με την Καμεράτα, τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων και την Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων. Επίσης, συμπράττει σε τακτική βάση με την παγκοσμίου φήμης πιανίστα Κριστίνα Ορτίς (φωνή-πιάνο) στο Μπορντώ της Γαλλίας. Στο θέατρο έχει εμφανιστεί σε έργα των Φρανκ Βέντεκιντ, Τεννεσσή Ουίλλιαμς, Τσιμάρα Τζανάτου, Δημήτρη Δημητριάδη και Γιάννη Ρίτσου.

Μαρία Γράμψα Κυρία Χόπκινς, Κομπέρ, Ανάμνηση της Ελάιζας

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Διπλωματούχος κλασικού πιάνου (τάξη Κ. Χαραλαμποπούλου) και μονωδίας (τάξη Δ. Καλαφάτη). Τελειόφοιτος Νομικής Σχολής Αθηνών. Μελέτησε υποκριτική, αναπνοή, κινησιολογία, αυτοσχεδιασμό, μάσκα και τεχνικές μουσικοθεατρικής ερμηνείας (Θέατρο των Αλλαγών, Μουσική και Δραματική Σχολή του Γκύλντχολ). Το διάστημα 2000-2006 συνεργάστηκε με την ΕΛΣ ως χορωδός (Σκηνή Οπερέτας, Θέατρο Ακροπόλ). Ως μέλος του φωνητικού τρίο SoNaMa και ως σολίστ έχει πραγματοποιήσει συναυλίες, εμφανίσεις σε μουσικές παραστάσεις, ρεσιτάλ, συνεργασίες με πολυάριθμους πολιτιστικούς φορείς και οργανισμούς (Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ, Ορχήστρα των Χρωμάτων, Λαϊκή Ορχήστρα Μ. Θεοδωράκης), καθώς και δισκογραφικές συμμετοχές. Έχει εμφανιστεί σε αρκετά μιούζικαλ: Δαίμονες (σκηνοθ. Γ. Κακλέας), Η μελωδία της ευτυχίας (σκηνοθ. Θ. Μαρσέλου), Σικάγο (σκηνοθ. Σ. Φασουλής), Ο βιολιστής στη στέγη (σκηνοθ. Ρ. Ρουγγιέρο) κ.ά. Στο διάστημα 2006-2011 συνεργάστηκε με την Ελληνική Θεαμάτων-Θέατρο Παλλάς (οδηγός σκηνής και εκτέλεση παραγωγής).

Έλλη Δαδήρα Κυρία Χίγκινς, Καλοντυμένη κυρία, Κορίτσι του καν καν

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Υπότροφος του Ορφείου Ωδείου Αθηνών με διπλώματα στο πιάνο, στα ανώτερα θεωρητικά, στο κλασικό κοντραμπάσο και το κλασικό τραγούδι (μονωδία) με άριστα σε όλα. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στο Θέατρο των Αλλαγών, ενώ ασχολήθηκε και με το μιούζικαλ, κάνοντας σεμινάρια με Αμερικανούς συνεργάτες του Μπομπ Φόσσι. Παράλληλα ασχολήθηκε με τον χορό, όπου μαθήτευσε με τους κορυφαίους στον κόσμο του αργεντίνικου τάνγκο. Έχει συμμετάσχει, ως μουσικός, ηθοποιός και τραγουδίστρια, σε πολλές θεατρικές και κινηματογραφικές ηχογραφήσεις, σε θεατρικές και λυρικές παραστάσεις, όσο και σε συναυλίες συμφωνικής και τάνγκο μουσικής, εντός και εκτός Ελλάδας, και έχει σκηνοθετήσει μουσικοθεατρικές παραστάσεις (Asesinos milongueros, Με τα μάτια των μεγάλων κοριτσιών). Εργάστηκε ως καθηγήτρια μουσικής στο Ορφείο Ωδείο Αθηνών και στα Αρσάκεια-Τοσίτσεια σχολεία. Ως περφόρμερ συνεργάζεται με μουσικά και θεατρικά σχήματα διαφορετικών ειδών και συμμετέχει ως χορεύτρια σε παραστάσεις αργεντίνικου τάνγκο, το οποίο και διδάσκει.

Βασίλης Δημακόπουλος Άλφρεντ Ντούλιτλ, Βασιλικός σύζυγος Τρανσυλβανίας

Βαθύφωνος, γεννήθηκε στην Πάτρα. Πτυχιούχος βιολιού και ανώτερων θεωρητικών. Σπούδασε τεχνολογία ήχου και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη μουσική τεχνολογία στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ στην Αγγλία. Υπήρξε μέλος του Εργαστηρίου Λυρικού Θεάτρου του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Συμμετείχε ως χορωδός στη Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε παραγωγές όπως Αΐντα, Λόενγκριν, Ερωτόκριτος κ.ά., όπως και σε συναυλίες με τη Χορωδία της ΕΡΤ. Επίσης συμμετείχε ως μονωδός σε παραγωγές όπως Η βασίλισσα του χιονιού (σκηνοθ. Θ. Αμπαζής, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση), Το κορίτσι που επιμένει (σκηνοθ. Τ. Τσαρδάκας, Θέατρο Act), Το λυκόφως των χρεών (σκηνοθ. Α. Ευκλείδης, ΕΛΣ), Ο πρίγκιπας Ιβάν και το πουλί της φωτιάς (σκηνοθ. Θ. Αμπαζής, ΕΛΣ), Ζ (σκηνοθ. Κ. Ευαγγελάτου, ΕΛΣ), El retablo de maese pedro (Εκπαιδευτικές και Κοινωνικές Δράσεις ΕΛΣ) Στοιχειωμένοι (σκηνοθ. Θ. Παπακωνσταντίνου, ΜΜΑ), Σατανερί (σκηνοθ. Α. Ευκλείδης – Δ. Δημόπουλος, ΕΛΣ), Μήδεια (σκηνοθ. Γ. Σκουρλέτης, ΕΛΣ) κ.ά.

Αθηνά Δημητρακοπούλου Κυρία Έινσφορντ Χιλ, Κορίτσι του καν καν, Ανάμνηση της Ελάιζας

Έλαβε δίπλωμα κλασικού τραγουδιού το 2009 (άριστα παμψηφεί και πρώτο βραβείο) και δίπλωμα υποκριτικής το 2016 από τη Σχολή Βεάκη. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με τους Θεόδωρο Τερζόπουλο, Κριστόφ Βαρλικόφσκι, Σάιμον ΜακΜπάρνεϋ, Ρούλα Πατεράκη, Νικαίτη Κοντούρη. Επίσης παρακολούθησε σεμινάρια τελειοποίησης όπερας με Μονσερράτ Καμπαγιέ, Ζαννέτ Πηλού, Λούη Μανίκα, Τσέρυλ Στούντερ, καθώς και με την Έντα Μόζερ στο Μοτσαρτέουμ του Ζάλτσμπουργκ το 2011. Πρωταγωνίστησε στη μουσικοθεατρική παράσταση Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών, σε σκηνοθεσία Ίλιας Κοντού (2012). Έχει συνεργαστεί με ΕΛΣ στην όπερα Ο ιπτάμενος Ολλανδός (2013), με Στέγη Ιδρύματος Ωνάση στην τάνγκο όπερα Μαρία του Μπουένος Άιρες (2014), με ΜΜΑ στην οπερέτα Η εύθυμη χήρα (2015), με Εθνικό Θέατρο στη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και καλοκαιρινή περιοδεία, 2016), καθώς και με πληθώρα άλλων Ελλήνων δημιουργών, μεταξύ των οποίων η Κ. Ρουγγέρη και ο Σ. Κραουνάκης. Έχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους.

Βάσια Ζαχαροπούλου Ελάιζα, Καλοντυμένη κυρία, Κορίτσι του καν καν, Βασίλισσα της Τρανσυλβανίας, Ανάμνηση της Ελάιζας

Υψίφωνος, σπούδασε μονωδία στο Εθνικό Ωδείο, πιάνο και κλασικό χορό. Πραγματοποίησε σπουδές μελοδραματικής με τον Κώστα Πασχάλη. Συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή από το 2008. Την περίοδο 2011/13 υπήρξε μέλος του Στούντιο Όπερας της ΕΛΣ. Τον Νοέμβριο του 2014 απέσπασε το Βραβείο Τραγουδιού στον 14ο Διεθνή Διαγωνισμό Όπερας Μαρί Κράγια. Έχει ερμηνεύσει Τσερλίνα (Ντον Τζοβάννι), Κλαρίτσε (Ένας άντρας για όλες), Βεσπέττα (Πιμπινόνε), Ροζαλία (West Side Story), Κοκκινοσκουφίτσα (Κοκκινοσκουφίτσα), Γκρέτελ (Χαίνζελ και Γκρέτελ), Λόλα (Πικ νικ), Ρίκα (Η κόρη της καταιγίδας), Πριγκίπισσα (Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει), Πουλί της φωτιάς (Ο πρίγκιπας Ιβάν και το πουλί της φωτιάς), Τούλα (Η φόνισσα), Τσάρεβνα (Ο τσάρος Σαλτάν). Έχει συμπράξει με Καμεράτα, Orchestra Purpur Wien, Κρατική Ορχήστρα της Όπερας των Τιράνων, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ και Δήμου Αθηναίων. Στο θέατρο έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις Ειρήνη, Το σκλαβί, Masterclass. Δραστηριοποιείται στον τομέα της μεταγλώττισης ως τραγουδίστρια και εκφωνήτρια.

vassiazacharopoulou.com

Μάγδα Καυκούλα Άλογo

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Πράξη 7 και στο Τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής του Πανεπιστημίου Πειραιά. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα φωνητικής και σύγχρονου χορού. Έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις Να ντύσουμε τους γυμνούς του Λ. Πιραντέλλο (σκηνοθ. Γιάννος Περλέγκας, Θέατρο Τέχνης), Βάκχαι του Ι. Ξενάκη (μ.δ. Ν. Βασιλείου, σκηνοθ. Γιάννος Περλέγκας, ΕΛΣ), Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο του Γ. Στίγκα (σκηνοθ. Medea Electronique και Γιάννης Νικολαΐδης, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης). Ως βοηθός σκηνοθέτη έχει συνεργαστεί με τον Γ. Περλέγκα στις παραστάσεις Ο αδαής και ο παράφρων του Τ. Μπέρνχαρντ, Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς – Ενθύμιο του Σ. Τέμπερλυ, Μισά μισά των Τζ. Σάντσεθ – Π. Α. Γκόμεθ και με τον Δ. Τάρλοου στην Αγριόπαπια του Χ. Ίψεν.

Γιάννης Μανιατόπουλος Φτωχός, Τζέιμυ, Κύριος, Υπηρέτης

Τενόρος, γεννήθηκε στον Πειραιά. Από μικρή ηλικία συμμετείχε σε παιδικές χορωδίες, όπου και κατάλαβε την αγάπη του για το τραγούδι. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα ως χορευτής αργεντίνικου τάνγκο και ήρθε σε επαφή με το μιούζικαλ μέσω της ομάδας On Stage. Έχει πάρει μαθήματα κλασικού τραγουδιού από την υψίφωνο Μάρθα Αράπη και παράλληλα έχει κάνει σπουδές ανώτερων θεωρητικών στο Διεθνές Ωδείο Αθηνών. Σπούδασε χορό στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού Νίκη Κονταξάκη. Έχει συμπράξει στα μιούζικαλ Sweet Charity, Evita, Hair, Greese, Cats!, στην πρωτότυπη μουσική μαύρη κωμωδία Η χορτοφάγος τίγρης, στις παραγωγές παιδικού θεάτρου Ο μολυβένιος στρατιώτης, Η πεντάμορφη και το τέρας, στην παιδική σκηνή της Μαριάννας Τόλη. Έχει πάρει μέρος ως χορωδός σε παραγωγές όπερας και οπερέτας. Έχει σπουδάσει στο Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ.

Νικόλας Μαραζιώτης Φρέντυ Έινσφορντ Χιλ

Τενόρος, σπούδασε στο Βασιλικό Ωδείο Σκοτίας, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές (τραγούδι-παραστατικές τέχνες) και στο Πανεπιστήμιο Κηλ της Αγγλίας (πτυχίο μουσικής και μουσικής τεχνολογίας). Σπούδασε μονωδία στο Πατραϊκό Ωδείο και υπήρξε μέλος του Εργαστηρίου Μουσικού Θεάτρου ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Έχει ερμηνεύσει τους ρόλους Τέστο (Η μάχη ανάμεσα στον Ταγκρέδο και τη Χλωρίνδα), Αρβάκης (Ιδομενέας), Πεντρίγιο (Η απαγωγή από το σεράι), Μαστρο-Πέδρο (Το κουκλοθέατρο του μαστρο-Πέδρο), Ντιμίτρι (Ο πρίγκιπας Ιβάν και το πουλί της φωτιάς), Παμίκος (Σατανερί), Διαδηλωτής / Μουσικό σύνολο (Ζ), Κύριος Φόγκελσανγκ (Ο ιμπρεσάριος) και επίσης τον Άντονι Καντολίνο (Master Class). Έχει συμπράξει με μουσικά σύνολα όπως Les Talens Lyriques, Ergon Ensemble, Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων Πατρών, Athens Academica Orchestra και Ορχήστρα Δήμου Πατρέων.

nicolasmaraziotis.com

Νικόλας Ντούρος Φτωχός, Γραμμόφωνο του Χίγκινς, Κάρπαθυ

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, του μεταπτυχιακού προγράμματος Μακροοικονομικής και Χρηματοοικονομικών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς επίσης της Δραματικής Σχολής του Δήμου Αγίας Βαρβάρας Ιάκωβος Καμπανέλλης. Σπούδασε μονωδία στο Ωδείο Μαρίνα Σπανού με τη Χριστίνα Καραμαλτίδου, καθώς και ηλεκτρική κιθάρα. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Μάτα Κατσούλη, Μιχαήλ Μαρμαρινό, Σίμο Κακάλα, Γιάννη Παρασκευόπουλο, Αλεξάνδρα Καζάζου, Φιλαρέτη Κομνηνού, Πάρη Μαντόπουλο. Επιπλέον έχει συνεργαστεί με τον Νίκο Διαμαντή για παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και στο Θέατρο Σημείο, με τον Νίκο Χατζηπαπά και την Κιάρα Γκουίντι, σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Υπήρξε μέλος της μουσικής ομάδας δρόμου που επιμελείται ο Ανρί Κεργκομάρ.

Χρήστος Ραμμόπουλος Φτωχός, Τζέιμυ, Κύριος, Υπηρέτης

Βαρύτονος, γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Έλαβε δίπλωμα κλασικού τραγουδιού με βαθμό άριστα παμψηφεί στο Ωδείο Athenaeum (τάξη Μαρίνα Κρίλοβιτς), συμμετέχοντας ενεργά σε δύο σεμινάρια τελειοποίησής της. Αποφοίτησε από το Τμήμα Μελοδραματικής του Athenaeum το 2013 (τάξη Ίωνα Κεσούλη). Παρακολούθησε σεμινάρια τεχνικής τραγουδιού (Χριστίνα Γιαννακοπούλου) και διεύθυνσης ορχήστρας και χορωδίας (Μίλτος Λογιάδης, Μιχάλης Οικονόμου). Με τον Μιχάλη Οικονόμου συνεργάστηκε ως σολίστ στο Ρέκβιεμ του Μότσαρτ. Έκανε το ντεμπούτο του στην όπερα Περουζέ το 2018 στο Ηρώδειο (μ.δ. Βύρων Φιδετζής, σκηνοθ. Θ. Αμπαζής). Ερμήνευσε Μπενουά στην όπερα Μποέμ στο ΜΜΘ (σεζόν 2018/19). Από το 2018 ανήκει στον Χορό του Οιδίποδα Τυράννου του Σοφοκλή στο Θέατρο Βαχτανγκόφ στη Μόσχα, ενώ το 2019 συμμετείχε στην παραγωγή Ο άνθρωπος που γελά (Εθνικό Θέατρο). Συνεργάστηκε με την Καμεράτα ως μέλος του φωνητικού της συνόλου Armonia Atenea. Πτυχιούχος ελληνικής φιλολογίας (ΕΚΠΑ), με μεταπτυχιακό στη μουσική παιδαγωγική (Ιόνιο Πανεπιστήμιο).

Μιχάλης Τιτόπουλος Χιου Πίκερινγκ

Σπούδασε στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου, από όπου αποφοίτησε το 2008, στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και στο Πυθαγόρειο Ωδείο (κιθάρα, φωνή). Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με Εθνικό Θέατρο: Ρομπέρτο Τσούκκο (σκηνοθ. Έφη Θεοδώρου, 2008), Φορτουνάτος (σκηνοθ. Μάρθα Φριντζήλα, 2009), Φιλάργυρος (σκηνοθ. Γιάννης Μπέζος, 2013), Οιδίπους Τύραννος (σκηνοθ. Μαρία Πρωτόπαππα, 2015), Φυντανάκι (σκηνοθ. Ανέστης Αζάς, 2017)· Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου: 13 αντικείμενα (σκηνοθ. Δημήτρης Λιγνάδης, 2008), Ληστές (σκηνοθ. Ιώ Βουλγαράκη, 2014), Αίας (σκηνοθ. Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, 2015), Το γεφύρι του Δρίνου (σκηνοθ. Νικήτας Μιλιβόγεβιτς, 2017)· Θέατρο Τέχνης: Ιμμάνουελ Καντ (σκηνοθ. Γιάννος Περλέγκας, 2014)· Θέατρο Νέου Κόσμου: Βυσσινόκηπος (σκηνοθ. Παντελής Δεντάκης, 2011), Ρωμαίος και Ιουλιέττα (σκηνοθ. Μίλτος Σωτηριάδης, 2010)· Θέατρο Πορεία: Μια γιορτή στου Νουριάν (σκηνοθ. Παντελής Δεντάκης, 2011), Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης (σκηνοθ. Λιλλύ Μελεμέ, 2013)· Σύγχρονο Θέατρο: Είστε και φαίνεστε (σκηνοθ. Γιώργος Παλούμπης, 2014)· Θέατρο Τζένη Καρέζη: Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού (σκηνοθ. Γιώργος Δάμπασης, 2015).

Ιωάννα Φόρτη Κυρία Πηρς, Καλοντυμένη κυρία, Κορίτσι του καν καν

Μεσόφωνος, σπούδασε πιάνο, θεωρητικά και μονωδία. Το 2000 πρωτοεμφανίστηκε ως σολίστ στο Κάρνεγκυ Χολ της Νέας Υόρκης στην όπερα Ηλέκτρα του Μίκη Θεοδωράκη. Έκτοτε έχει διακριθεί σε ένα ασυνήθιστα ευρύ και ετερόκλητο ρεπερτόριο, που περιλαμβάνει λόγια, έντεχνη και λαϊκή ελληνική μουσική, όπερα, ροκ και μπαρόκ σε συναυλίες, παραστάσεις και ηχογραφήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει συνεργαστεί με τους περισσότερους ελληνικούς πολιτιστικούς φορείς, ορχήστρες, μαέστρους και συνθέτες και έχει δισκογραφήσει, μεταξύ άλλων, με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Χρήστο Λεοντή. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχει τακτικά σε παραγωγές της Εναλλακτικής Σκηνής, συνεργάζεται ως βασική τραγουδίστρια με τους Vamos Ensemble και διδάσκει τραγούδι. Έχει δύο προσωπικούς δίσκους και άλλες δεκατρείς δισκογραφικές συμμετοχές. Ξεχωρίζει ο δίσκος Zorbas Ballet, Adagio, Carnaval του Μίκη Θεοδωράκη (Decca), σε μουσική διεύθυνση Σαρλ Ντυτουά (βραβείο καλύτερου κλασικού δίσκου 2004, New York Times).

Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη Άλογο

Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών και του Τμήματος Νομικής του ΕΚΠΑ. Μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Έχει πραγματοποιήσει σπουδές μουσικής (κιθάρα, πιάνο, ανώτερα θεωρητικά), σύγχρονου χορού και μπαλέτου. Έχει συμμετάσχει, μεταξύ άλλων, στις παραστάσεις Δάφνις και Χλόη (σκηνοθ. Δ. Μπογδάνος, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου), Ωκεανός (σκηνοθ. Σ. Μπιρμπίλης, Θέατρο του Νέου Κόσμου – ΚΘΒΕ), An Imaginary Symposium (Veem House, Άμστερνταμ, και BUDA, Κόρτρικ, Hiros Production), Ρωμαίος και Ιουλιέττα (σκηνοθ. Λ. Γιοβανίδης, ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης – Εθνικό Θέατρο Ίστριας Κροατίας), Εκπνοή (Δ. Δημητριάδη, σκηνοθ. Η. Φραγκιαδάκη, Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων), Terranima (σύλληψη-χορογραφία Γ. Χρηστάκης, Ηρώδειο), Ψύχωση (σκηνοθ. Γ. Κακλέας, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου), Notebooks of Crisis, Vol. II (Zlap Company, Μπιενάλε Αθηνών), Εξ απαλών ονύχων (ομάδα Opposite, Θεματική Πλατφόρμα Εμφύλιος Πόλεμος, Εθνικό Θέατρο – Πειραματική Σκηνή).

Σκηνοθετικό σημείωμα

ΕΛΑΪΖΑ: Σε καλύτερη θέση ήμασταν στο Κόβεντ Γκάρντεν. Πουλούσα λουλούδια. Δεν πουλούσα τον εαυτό μου. Τώρα που μ’ έκανες κυρία, δεν μου ταιριάζει να πουλήσω τίποτε άλλο.
Ωραία μου κυρία, Β΄ Πράξη, 1η Σκηνή

ΧΙΓΚΙΝΣ: Πίκερινγκ, τι νομίζεις ότι έκανα όλους αυτούς τους μήνες; Τι θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη σημασία από το να πάρει κανείς ένα ανθρώπινο πλάσμα και να το μετατρέψει σε ένα διαφορετικό ανθρώπινο πλάσμα αναμορφώνοντας εκ νέου την ομιλία της; Γιατί γεμίζει το πιο βαθύ χάσμα, που χωρίζει τη μία τάξη από την άλλη και τη μία ψυχή από την άλλη. Έχει υπερβολική σημασία.
Ωραία μου κυρία, Α΄ Πράξη, 9η Σκηνή

ΝΤΟΥΛΙΤΛ: Η ηθική της μεσαίας τάξης απαιτεί και τα θύματά της.
Ωραία μου κυρία, Β΄ Πράξη, 3η Σκηνή

«Ζήσε σαν να πρόκειται να πεθάνεις αύριο, δούλεψε παριστάνοντας ότι δεν το κάνεις για τα χρήματα και χόρευε σαν να μη σε βλέπει κανείς».
Μπομπ Φος

«Life is a cabaret, old chum!» («Η ζωή είναι ένα καμπαρέ, φιλαράκο!»)
Φρεντ Εμπ / Τζων Κάντερ

Πριν τη σκηνοθετική εξαγγελία, αξίζει ίσως να αναφερθεί πως οι αρχικοί λόγοι για τους οποίους καταπιαστήκαμε ως δημιουργική ομάδα με το Ωραία μου κυρία ήταν δύο: αφενός μας ενδιέφερε η ενασχόληση με τον Πυγμαλίωνα του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, που καλώς ή κακώς είναι η πηγή του Ωραία μου κυρία, την οποία νιώσαμε ότι οφείλουμε να μελετήσουμε και να υπηρετήσουμε· αφετέρου μας προκάλεσε ιδιαίτερη περιέργεια η επιλογή να ακουστεί αυτό το πολυπαιγμένο και αρκετά, είναι η αλήθεια, κακοπαθημένο έργο –και στη χώρα μας– με μόνο δύο πιάνα. Ο Σω, λοιπόν, δύο πιάνα και οι φωνές και τα σώματα των ανθρώπων. Ένα μιούζικαλ για τον πόλεμο των φύλων και των τάξεων.

Και τώρα οι ερωτήσεις:
Το Ωραία μου κυρία είναι μια διαρκής πορεία μεταμορφώσεων. Δυσκολεύομαι πάρα πολύ να μιλήσω για αυτό που κάνουμε με τη δημιουργική μας ομάδα. Δυσκολεύομαι ακόμα περισσότερο να μιλήσω για προθέσεις της σκηνοθεσίας. Η αλήθεια είναι ότι το βρίσκω και λίγο γραφικό. Σημασία έχει η ζύμωση και οι αναφορές των βασικών συντελεστών της παράστασης όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η συνάντηση με τον θίασο τη δεδομένη χρονική στιγμή. Σημασία έχει τι ερωτήματα θέσαμε κατά την περίοδο της προετοιμασίας και τι προλάβαμε να απαντήσουμε κατά την περίοδο των προβών. Τα βασικά ερωτήματα είναι: Αφήσαμε κάποια από τις παλιές βεβαιότητες πίσω μας; Αφεθήκαμε να επηρεαστούμε από τη συνάντηση αυτών των ανθρώπων τον Σεπτέμβρη του ’19 στη Λυρική στο ΚΠΙΣΝ; Είναι αλήθεια δυνατή μια τέτοια συνάντηση; Μέσα σε δύο μήνες; Μπορεί να μας αγγίξει εμάς, το 2019, το δράμα της πλανόδιας λουλουδούς του εδουαρδιανού Λονδίνου του 1912; Ή το δράμα του απόβλητου από την τάξη του μεγαλοαστού γλωσσολόγου Χίγκινς, ο οποίος παλεύει να αποδείξει στους ομογάλακτούς του την ταξικότητα της αγγλικής γλώσσας; Τα άλογα μαντρώνονται σε παχνιά και τα βγάζουν στον ιππόδρομο για κούρσες. Οι υπάλληλοι / συντελεστές / τραγουδιστές / ηθοποιοί βλέπουν / βιώνουν την παράσταση ως ιπποδρομία; Υπάρχει περιθώριο καλλιτεχνικής χαράς μέσα στην ντόπα της μουσικοθεατρικής ιπποδρομίας; Είμαστε υπάλληλοι ή καμπαρετζήδες και καμπαρετζούδες; Τι μας ώθησε όλους μας να κάνουμε τη δουλειά που κάνουμε; Η πνευματική, αισθητική συγκίνηση που μπορεί να μας χαρίζουν είτε η πρόζα του Μπέρναρντ Σω είτε οι μελωδίες του Φρέντερικ Λόου είτε οι στίχοι του Άλαν Τζέυ Λέρνερ ή μήπως το σαγηνευτικό, ξεμυαλιστικό Χόλλυγουντ μας έκανε να φανταζόμαστε τους εαυτούς μας ως τη νέα Ώντρεϋ Χέπμπωρν ή τον νέο Ρεξ Χάρρισον; Εμείς πόσο σοβαροί καλλιτέχνες είμαστε; Υπηρετούμε ένα σοβαρό ρεπερτόριο ή είμαστε καλλιτέχνες του βαριετέ και του τσίρκου; Είναι σοβαρό είδος το μιούζικαλ, όπως η όπερα; Αυτές οι σκέψεις έχουν κάποια χρησιμότητα τώρα τον Οκτώβρη του 2019 στην Αθήνα της καταστροφής;
Μόνο τέτοιου είδους σκέψεις μπορώ να κάνω ώστε να μην προδώσω με μεγαλόστομες σκηνοθετικές εξαγγελίες την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων που σας παρουσιάζουν το Ωραία μου κυρία σήμερα – μιας μόνιμης πια ομάδας συντελεστών, που ασχολείται πυκνά με το έργο εδώ και εφτά μήνες, καθώς και της ευλογημένης αυτής ομάδας μονωδών και ηθοποιών που εδώ και δύο μήνες εμψυχώνει τις σκέψεις της δημιουργικής ομάδας με τη δύναμη, τη γνώση και το ταλέντο της.
Η μόνη σκηνοθετική εξαγγελία που μπορώ να κάνω, τώρα, ένα μήνα πριν από την πρεμιέρα, είναι πως το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης, όποιο κι αν είναι, θα επιτρέψει στα μέλη αυτής της ομάδας –όπως ορθά επισήμανε ο μαέστρος μας Στάθης Σούλης– να μπορούν μετά την τελευταία παράσταση να τηλεφωνηθούν μεταξύ τους για να κανονίσουν να βγουν· θα προσθέταμε, πηγαίνοντας ακόμα και σε καμπαρέ.

Γιάννος Περλέγκας
25 Οκτωβρίου 2019

 

Σύνοψη

Την περίοδο της βασιλείας του βασιλιά Εδουάρδου, στο Λονδίνο, η Ελάιζα Ντούλιτλ, είναι μια πλανόδια λουλουδού με βαριά, ακατάληπτη προφορά. Ο διακεκριμένος καθηγητής φωνολογίας Χένρυ Χίγκινς συναντά την Ελάιζα στο Κόβεντ Γκάρντεν, έξω από την Όπερα, και οικτίρει την τραχύτητα του γλωσσικού της ιδιώματος. Ο Χίγκινς την ίδια στιγμή γνωρίζει και τον Συνταγματάρχη Χιου Πίκερινγκ, ο οποίος επίσης ασχολείται με τη φωνολογία, προσφέροντάς του φιλοξενία στο σπίτι του.
Ο πατέρας της Ελάιζας, Άλφρεντ Π. Ντούλιτλ, εμφανίζεται την επόμενη ημέρα ζητώντας της χρήματα για ποτό. Αμέσως μετά, η Ελάιζα αποφασίζει να πάει στο σπίτι του Χίγκινς, απαιτώντας να της παραδώσει μαθήματα ορθοφωνίας επί πληρωμή, για να μπορέσει να βρει δουλειά ως πωλήτρια λουλουδιών σε κατάστημα. Ο Χίγκινς στοιχηματίζει με τον Πίκερινγκ ότι μπορεί μέσα σε έξι μήνες να καταφέρει να παρουσιάσει την Ελάιζα ως δούκισσα. Η Ελάιζα εγκαθίσταται στο σπίτι του Χίγκινς και ξεκινά τις διδασκαλίες. Υπομένει τα βασανιστικά μαθήματα γλωσσολογίας για μήνες και απογοητευμένη αρχίζει να φαντασιώνεται διάφορους τρόπους εξόντωσης του Χίγκινς. Τη στιγμή που ο Χίγκινς είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τις ανώφελες διδασκαλίες, η Ελάιζα απαγγέλλει μια από τις ασκήσεις σε τέλεια αριστοκρατικά αγγλικά.
Ο Χίγκινς δοκιμάζει για πρώτη φορά την πρόοδο της Ελάιζας, πηγαίνοντάς την στις ιπποδρομίες του Άσκοτ και μάλιστα στο θεωρείο της μητέρας του. Παρασυρμένη από την κούρσα, η Ελάιζα ξεχνιέται και η αισχρή, λαϊκή προφορά της επανέρχεται, σοκάροντας τους πάντες, εκτός από τον Φρέντυ Έινσφορντ Χιλ, που την ερωτεύεται. Το ίδιο βράδυ ο Φρέντυ εγκαθίσταται έξω από το σπίτι του Χίγκινς, δηλώνοντας στην κυρία Πηρς ότι θα περιμένει την Ελάιζα, όσο κι αν χρειαστεί, μονάχα για να την ξαναδεί.
Η τελική δοκιμασία ορίζει να παρουσιαστεί η Ελάιζα ως κυρία στον χορό της Πρεσβείας. Οι παρευρισκόμενοι στην αίθουσα χορού θαυμάζουν τη λάμψη της. Ένας Ούγγρος φωνολόγος επιχειρεί να ανακαλύψει την καταγωγή της Ελάιζας. Ο Χίγκινς του επιτρέπει να χορέψει μαζί της.
Ο χορός της Πρεσβείας στέφεται με επιτυχία· ο Πίκερινγκ και ο Χίγκινς θριαμβολογούν για τη νίκη τους, αγνοώντας την Ελάιζα. Εκείνη, προσβεβλημένη που δεν της αναγνωρίζουν το μερίδιό της στην επιτυχία, μαζεύει τα πράγματά της και εγκαταλείπει το σπίτι του Χίγκινς. Έξω από το σπίτι, συναντά τον Φρέντυ, ο οποίος της εξομολογείται τον έρωτά του.
Η Ελάιζα και ο Φρέντυ επιστρέφουν στα παλιά λημέρια της Ελάιζας, έξω από το Κόβεντ Γκάρντεν, όπου πουλούσε τα λουλούδια της· εκείνη όμως δεν νιώθει πλέον οικεία με την παλιά της ζωή. Συναντά τον πατέρα της, ο οποίος της ανακοινώνει ότι έλαβε ένα αναπάντεχο κληροδότημα από έναν Αμερικανό εκατομμυριούχο: το εισόδημα αυτό τον προβιβάζει στην αξιοσέβαστη μεσαία τάξη.
Το επόμενο πρωί ο Χίγκινς ξυπνάει. Δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Ελάιζα έφυγε. Αναρωτιέται γιατί το έσκασε μετά τον θρίαμβο του χορού και καταλήγει πως οι άντρες (και ειδικά εκείνος) είναι μακράν ανώτεροι των γυναικών. Ο Πίκερινγκ παρατηρεί την έλλειψη ευαισθησίας του Χίγκινς και φεύγει από το σπίτι για να τη βρει.
Ο Χίγκινς, απελπισμένος, πηγαίνει στο σπίτι της μητέρας του, όπου πετυχαίνει την Ελάιζα. Εκείνη του δηλώνει ότι δεν τον έχει πλέον ανάγκη. Καθώς ο Χίγκινς γυρίζει στο σπίτι του, συνειδητοποιεί ότι έχει αρχίσει να συνηθίζει την παρουσία της Ελάιζας. Εκείνη ξαφνικά επιστρέφει. Καταπνίγοντας τη χαρά του, ο Χίγκινς, χλευάζοντας ή εκείνην ή τον εαυτό του, ρωτάει: «Ελάιζα, πού στο διάολο είναι οι παντόφλες μου;».

 

 

Το έργο Ωραία μου κυρία των Λέρνερ και Λόου παρουσιάζεται σε συνεργασία με την Concord Theatricals Ltd για λογαριασμό της Tams-Witmark: www.tamswitmark.co.uk

H άδεια για την παρουσίαση και το μουσικό υλικό του έργου χορηγήθηκαν από την ελληνική εταιρεία THE ARTBASSADOR / Performing Arts Management (www.theartbassador.gr) για λογαριασμό της Concord Theatricals Ltd.

Φωτογραφίες

Video

Χορηγοί Επικοινωνίας